Een slechte week

Bob denkt: ´Het zal mijn tijd wel duren.´

HS heeft een zware griep en Apie is nog steeds niet gevonden. Ik loop elke avond, als het donker is, langs de geparkeerde auto´s op zoek naar het arme beestje. Waar kan ze zich verstopt hebben op Steigereiland? Ik heb haar vermissing overal gemeld en kijk op de Asielsite naar binnen gekomen zwerfdieren. Bob heeft nergens last van. Hij is de heerser van Steigereiland, zit op het hekje van de buren zodat hun hond helemaal gek wordt.
Vanmiddag hoorden we een lawaai van vechtende katten. Zat Bob op steiger C vlak voor een terras waarop een kat zat die er niet vanaf kon. Het beest wilde Bob aanvallen en zette een flinke keel op. Bob bleef onverstoorbaar zitten, net als kinderen doen als hun broertje of zusje een woede aanval heeft. Bij mij gaat het door merg en been maar kinderen en dieren zijn Oost-Indisch doof. Hoe noemen ze dat? Veel geblaat en weinig wol?

Reconstructie

Ik heb gereconstrueerd wat er gebeurd moet zijn met Apie. Eén van onze bezoekers vertrok vrij onverwacht en sprong hier voor de deur op zijn scooter. Apie had zich buiten gewaagd en schrok zich dood. De weg naar de voordeur werd versperd door een vreemde dus is ze ervandoor gegaan. Gisteravond zijn HS en ik weer langs alle mogelijke verstoplaatsen geweest, rammelend met een zak brokjes. Zonder resultaat. HS had de jeugd al opdracht gegeven naar haar uit te kijken maar Apie gaat liever dood, ben ik bang, dan dat ze zich aan anderen vertoont.

wordt vervolgd

Steigereiland

Nu de lente is begonnen loopt Bob in en uit. We laten de deur op een kiertje staan. Af en toe waagt Apie zich ook naar buiten maar durft meestal niet verder dan de deurmat. Tot zondagavond. We hadden bezoek en letten niet zo op de katten. Maandagochtend miste ik Apie en realiseerde ik me dat ze niet in huis was. Het is zo´n angstig beestje dus ze moet zich ergens buiten verstopt hebben. We hebben postertjes opgehangen en lopen elke avond door de buurt te roepen. Ik stuur Bob ook op pad, misschien dat Apie tevoorschijn komt als ze hem ziet. Het arme beest.

Bob op zijn allerliefst

Als Bob wakker wordt is hij op zijn allerliefst.

Scheepskat Bob

Bob gaat heel ontspannen midden op het looppad liggen

Het hondje van de overburen raakte helemaal overstuur. Bob was pontificaal voor zijn huis gaan liggen. Het arme beest zag een kat maar kon er niet achteraan. Hij zat opgesloten achter het raam. Bob bleef stoïcijns voor zijn geblaf en genoot van het zonnetje. Ik hoor het hondje wel vaker blaffen, soms uren achter elkaar. Ik neem aan dat hij alleen thuis is. Als Bob dan in al zijn vrijheid langs komt paraderen, heeft hij het niet meer. Totaal gefrustreerd. Zielig, hè.
Er passeerden ook twee Steigereilandtoeristen. Het komt niet in Bob zijn hoofd niet op om een stap opzij te gaan. In plaats daarvan gooit hij al zijn charme in de strijd, van nature, geeft de heren kopjes, strijkt langs hun benen alsof hij ze al jaren kent. ´Hij is onze scheepskat´, zei ik tegen de voorbijgangers. ´Dan mag hij wel leren vissen want muizen zijn hier niet´, zei één van hen. ´Dan vergist u zich, hij heeft er al twee gevangen.´ ´Bijzonder talentvol´, vond de man. Het maakt niet uit waar je Bob dropt, die vermaakt zich wel.

Apie

Zolang Hans thuis is voelt Apie zich redelijk veilig. Ze blijft altijd in zijn buurt. Hans is dan ook erg lief voor haar. Ze heeft een heel klein, zacht stemmetje en schrikt van haar eigen schaduw. Bob ziet ze als een vervelend neefje dat ze toch mist als hij er niet is. ´s Avonds komt ze af en toe naar me toe en laat ze zich aaien om dan, zonder enige aanleiding, in paniek te vluchten.