Altijd moe

Lig ik al weer 2 dagen op de bank. Soms ben ik zo moe dat ik de hele dag mijn ogen gesloten moet houden. Eén dag niksen gaat nog, maar als er 2 dagen niets uit mijn handen komt word ik gefrustreerd en wanhopig. Ik heb wel wat beters te doen. Het ergste is als er zich een verhaal in mijn hoofd ontwikkelt dat ik op moet schrijven anders vervaagt het. Te moe. De bekende klacht dus en dat al jaren. Ik vind het heel moeilijk om tegen mezelf te zeggen:- Geef je over, het is niet anders.- Vooral omdat ik weet dat ik soms ´s avonds om 21.00 uur opeens de behoefte heb een rondje te rennen.

Vandaag, bijvoorbeeld, wilde ik de stad in. Tegenwoordig neem ik lijn 26 naar het Centraal Station. Bij de AKO koop ik de Engelse Grazia, dan wandel ik via de Nieuwendijk, Kalverstraat, Leidsestraat, Weteringsschans naar de Dirk op het Heinekenplein. Daar sta ik altijd weer versteld van de lage prijzen. Dan zeul ik mijn boodschappen naar lijn 10, stap over op de 26 en ben weer thuis.

Jaren ben ik de stad niet in geweest, nu kan ik er geen genoeg van krijgen. Winkel in, winkel uit. Alleen vroeg op doordeweekse dagen uiteraard. Nooit in het weekend.

Vorige week meende ik John Malkovich te zien lopen op de Nieuwendijk. Of iemand die er op leek. Het is niet iemand die je gemakkelijk aanschiet:- Hé John, mag ik je handtekening.- De volgende dag was er toevallig een documentaire over hem op CNN. De camera volgde de acteur naar zijn huis in Frankrijk en naar Italie. In zijn vrije tijd is hij mode-ontwerper en laat zijn collectie in Italie fabriceren. Zelf droeg hij een opgerolde spijkerbroek met gympies, niet echt het toppunt van stijl.

Elk nadeel enzovoorts

Het was weer heel gezellig met ons groepje ontslagen medewerkers. De ex-collega´s kwamen voor mijn verjaardag op de lunch en brachten prachtige cadeaus mee: een massage, een cd met verjaardagssongs, fijne leesboeken en een dvd. Het huis viel in de smaak, iedereen wilde wel op Steigereiland wonen en gebruik maken van mijn binnenhuisarchitecte.
Het was de 2e keer deze maand dat we elkaar voor de lunch ontmoetten en we besloten er maar gelijk een traditie van te maken.

Het resultaat

Mijn mensen hebben vandaag de boekenkasten in elkaar gezet, de gordijnen en het schilderij opgehangen, stellagekasten gefabriceerd en nog wat billys geproduceerd. Het is bijna af en aanstaande zondag te bezichtigen.

The Ikea experience

-Het kost allemaal geen fuck- zeiden we tegen elkaar in de Ikea en laadden ons karretje vol met boekenkasten, dozen, lampen en nog 6 billys voor HS zijn kamertje. Ordelijk en praktisch moet dit huis worden.

Heb je een familiekaart dan is de koffie gratis en altijd vers. De maaltijden zijn goedkoper dan als je zelf koopt en kookt. Wat een concept. Ikea is onze nieuwe hangplek.

Bob heeft een plekje in de zon gevonden

Hans zapt

Hans voelt zich al helemaal thuis

Eendjes voeren II

Hallo, dokter Spock?

We zijn telefonisch bereikbaar op het vaste nummer.

Onderwaterfietsenstalling

Nee, we hebben geen garage. Het is de bedoeling dat je je fiets ergens verderop in een rek zet. Ik ga een onderwaterfietsenstalling beginnen. - SpongeBob´s Place-

De loodgieter

Bobje heeft dit fijne zitje van tante Bea en oom Marcel gekregen en maakt er dankbaar gebruik van (let op hangstaart)

De loodgieter kwam langs want alle woningen lekken. De man had het over de boot en de ark. Onze ark en alle andere liggen schuin waardoor het dooiwater naar de rand van het dak loopt zo naar binnen. Met kerst had HS 10 liter water opgevangen. Hij heeft het bewaard als bewijs. Tijdens ons verblijf in Madeira is de riolering kapot gevroren. Via de badkuip liep de net gelegde vloer onder. HS´familie had net alle verhuisdozen in de badkamer gezet. De pijpleidingen waren wel geisoleerd door Eigen Haard behalve het kleine stukje waar Waternet verantwoordelijk voor is. Men noemt het kinderziektes maar je kunt van tevoren toch wel bedenken welke problemen zich voor kunnen doen. Denk ik dan. Dat leer je toch op de architectenacademie?
De architecte van de waterwoningen stelt allerlei eisen zodat haar ontwerpje niet verpest wordt door menselijk gedrag. Geen fietsen bij de woning plaatsen. De muren van het terras moeten bruin blijven. Ik vraag me af of ik mijn was wel buiten mag hangen. Vast niet. Zo armoedig.

In de jaren 50 kwam men op het lumineuse idee huisvrouwen te betrekken bij het ontwerp van het huiselijk interieur. Ze adviseerden over de hoogte van de aanrecht, de plaats van de keukenkastjes en dergelijke. In die tijd speelden het leven van vrouwen zich hoofdzakelijk af in de keuken.

Tegenwoordig zijn vrouwen architect en hebben een werkster. Ze zijn vervreemd geraakt van de praktische kant van het wonen. Waar plaats je je fiets? In de garage natuurlijk.

Eendjes voeren

- Ik heb een pannetje rijst gekookt-, zei HS. -Had je honger?-, vroeg ik. - Nee, voor de vogeltjes, het brood was op.- We wonen nu zo´n drie weken op Steigereiland en zijn al die tijd niet omringd door water maar door ijs. We beleven een strenge winter. De eendjes, meerkoeten, waterhoentjes en meeuwen kennen HS en wachten tot hij het keukenraam opendoet en brood, havermout en rijst strooit. In het begin, toen hij pas begon met voeren, zag je uit de verte de meerkoeten aan komen snellen, glibberend over het ijs terwijl hun gestreepte voetjes zijdelings weggleden. Een soort slapstick.

Wij zijn een van de eerste bewoners. Ik vind het wel prettig zo, heel stil en rustig. Volgens HS is woningbouwvereniging Eigen Haard van plan nog een rijtje waterwoningen achter ons te bouwen. Dat zou betekenen dat we nog dichter op elkaar zitten dan de bewoners in de Pijp. Voorlopig hebben we nog geen inkijk.