Operatie Bob

Waar ben ik?

Ik had een afspraak met de dierenarts gemaakt voor Bob zijn jaarlijkse doorsmeerbeurt. Ik had al langer een vermoeden dat hij niet in orde was. Hij at de hele dag door en slurpte liters water uit de kraan. Het was tijd voor een onderzoek in combinatie met de verhuizing naar mijn huisje.

Bob blijkt een goedaardige tumor aan zijn schildklier te hebben. Alles werkt dan 4 x zo snel in zijn lichaam. Zijn bloeddruk is veel te hoog en, dat was me ook al opgevallen, hij is veel agressiever. Als ik hem aaide, sloeg hij zijn klauw uit. Bij de dierenarts was hij zo boos dat hij het plastic raampje van de poezentas aan flarden heeft gescheurd. Ik mocht een mandje lenen om hem toch heelhuids thuis te krijgen. De hele weg probeerde hij fanatiek los te breken.

Het behandelplan is als volgt. Eerst op een jodiumvrij dieet. Als dat niet werkt krijgt hij medicijnen. Voor een definitieve oplossing kan hij bestraald worden. Tenminste als zijn nieren nog goed functioneren. Er zijn slechts een aantal plekken waar ze katten radioactief behandelen. Onder andere in Gent. In dat geval knopen we er gelijk een korte vakantie aan vast.

Hij sloop eerst paniekerig door het huis. Nu zit hij rustig in de erker in het zonnetje. Ik ben wel blij dat ik hem weer bij me heb. Voorlopig houd ik hem binnen om te voorkomen dat hij terugloopt naar Steigereiland.

Matthijs de Korte

matthijs de korte

Jammer dat mijn vader Blanche nooit heeft gekend. Hij zou vast gek op hem zijn geweest, en zij op hem.

Als mijn vader nog had geleefd was hij vandaag 97 jaar geworden. Hij is in 1992 gestorven dus de val van de Muur heeft hij nog meegemaakt. Mandela bevrijd, Apartheid afgeschaft.We dachten dat alles beter zou worden. Onze hoop op een betere wereld werd op 9/11 ruw verstoord. Hoe zou hij het gevonden hebben, als econoom, dat ook de banken gevallen zijn? Als een kaartenhuis in elkaar gestoord.

 Vanochtend las ik deze overlijdensadvertentie. Je zag zijn dood aankomen maar het komt toch als een verrassing. Mijn vader was een groot fan van hem: het Gezonde Verstand.

Today we mourn the passing of a beloved old friend, Common Sense, who has been with us for many years. No one knows for sure how old he was, since his birth records were long ago lost in bureaucratic red tape.
He will be remembered as having cultivated such valuable lessons as:
– Knowing when to come in out of the rain;
– Why the early bird gets the worm;
– Life isn’t always fair;
– And maybe it was my fault.

Common Sense was preceded in death,
-by his parents, Truth and Trust,
-by his wife, Discretion,
-by his daughter, Responsibility,
-and by his son, Reason.

He is survived by his 5 stepbrothers;
– I Know My Rights
– I Want It Now
– Someone Else Is To Blame
– I’m A Victim
– Pay me for Doing Nothing

Not many attended his funeral because so few realized he was gone. If you still remember him, pass this on. If not, join the majority and do nothing. Amen! Thomas H. Brymer II


- See more at: http://panamaadvisoryinternationalgroup.com/blog/news-from-panama/an-obituary-printed-in-the-london-times-absolutely-dead-brilliant/#sthash.gY511Rhv.dpuf
 

Filthy

Bonus poster

Ik heb het opgezocht. Het moet 1980 zijn geweest toen mijn vriend, die een neus had voor bijzondere muziektalenten, thuis kwam met de LP of cd Dirty Mind. Van ene Prince. Mijn vriend: 'Hij treedt op in zijn onderbroek. Niet zo'n Amerikaanse shorts tot de knieën maar een soort Speedo. Dat niet alleen, hij zingt over sex met zijn zus. De titel van een nummer is Head.' The rest is history.


Recensie: Nothing could have prepared us for the liberating lewdness of Dirty Mind. Dirty Mind jolts with the unsettling tension that arises from rubbing complex erotic wordplay against clean, simple melodies. Across this ELECTRIC surface glides Prince's graceful quaver, tossing off lyrics with an exhilarating breathlessness. He takes the sweet romanticism of Smokey Robinson and combines it with the powerful vulgate poetry of Richard Pryor. The result is cool music dealing with hot emotions. At its best, Dirty Mind is positively filthy.

Dat de man Jehova's Getuige is geworden, maakt het allemaal nog verwarrender.

Vredeling

Vredeling, minister van Defensie haatte uniformen

Er stond een artikel over Anton Mussert, leider van de NSB, in de krant. Wij gebruiken de term 'fout' voor alles wat fascistisch is. Fout na de oorlog, bijvoorbeeld. Maar het woord 'fout' werd geintroduceerd door de NSB. Men duidde er alles aan dat niet-arisch was. Kunst en Joden.
Uit oude, historische documenten is gebleken dat Mussert niet zomaar heulde met de vijand maar ook, en dat werd voorheen ontkend, fanatiek anti-semiet was. Een onaangenaam heerschap. In een poging Wilders te duiden, worden in het artikel de overeenkomsten tussen hem en Mussert genoemd. Bijvoorbeeld op populistische wijze een groep de zondebok maken.
Nu vind ik Geert Wilders ook geen prettige man. Het simplificeren van problemen levert nog geen oplossingen op. Stemmen op de PVV lijkt me volkomen nutteloos. Behalve dan om je ongenoegen te laten blijken over de rest van het slappe politieke zootje. Een signaal.(Leefde Vredeling nog maar, zo'n politicus missen wij node. Oud-verzetsstrijder, haatte uniforms en was niet bang om op lange tenen te trappen)

https://nl.wikipedia.org/wiki/Henk_Vredeling

Je kunt natuurlijk ook de verschillen zoeken tussen W. en M. Wilders is absoluut tegen geweld, voor homo- en vrouwenemancipatie. En zijn ongenoegen over onze islamitische medemens komt ook niet uit de lucht vallen. Als wij rekening zouden houden met de wensen van veel Nederlandse moslims, beperkt dat een groot deel van onze vrijheid. Geef toe aan hun ongenoegen over bepaalde aspecten van de Nederlandse samenleving, dan zullen we pas echt in een fascistische staat leven. Het is al erg genoeg dat de tengels van Erdogan ons proberen bij de nek te grijpen, maar het moet niet gekker worden. Ik ben overigens opvallend vaak uitgescholden, aangevallen of in mijn rechtmatige vrijheid beperkt door moslims. Een moslima vertelde me dat de koran doordrenkt is van het anti-semitisme. Met de paplepel ingegoten. Ongelovig is voor hen een niet te bevatten concept.

Ik begrijp de behoefte om Wilders in een hokje te stoppen. De vergelijking met Mussert gaat echter ook mank wat betreft Joden en moslims. Terreurdaden over de hele wereld, zelfmoordaanslagen door joden in de jaren 30 van de vorige eeuw zijn mij niet bekend.
Wie is er fout na de oorlog?

Prikkels

Kasper van Kooten zat een tijdje op Facebook. Aardige jongen, die zelf zijn postjes plaatste en dat niet door zijn secretaresse liet doen. Tot vader Kees zei: 'Kas, niet doen jongen, je versnippert je aandacht.' Dat schreef Kasper: 'Jongens mijn vader heeft gezegd dat ik beter van Facebook kan afgaan.' En weg was-ie. Wijze vader, goede zoon.

Facebook trol

Facebook is een soort stamkroeg. Er zijn dagen dat je te maken hebt met gemoedelijke mensen, die grappige opmerkingen maken en met wie te praten valt. Helaas word je meestal lastig gevallen door trollen. En gebombardeerd met zeer verontrustend nieuws van deskundigen: Rome valt. Nu moet ik zeggen, dat ik op elke onrechtvaardige scheet reageer, vooral als hij een uur in de wind ruikt. Ik kan wel tegen mezelf zeggen: negeren. Maar daar gaat ook veel energie in zitten. Nu ik een paar dagen pauze heb genomen, voel ik hoeveel prikkels je binnenkrijgt bij zo'n sociaal medium. Dezelfde prikkels als in het centrum van Amsterdam waar je van je sokken wordt gereden en uitgescholden wordt voor Mafkees (Nederlander) of Hoer (Marokkaan).

Veel mensen vinden dit gezellig

Ik schreef eens een onschuldig stukje hoe fijn het wonen is op IJburg. Dat IJburgse kinderen in een fantastische omgeving opgroeien met onbegonnen landjes en overal zwem- en vaarwater. 'Welja, ga een beetje reclame zitten te maken voor IJburg. Dadelijk is het hier ook stampvol', was de reactie van, hoogstwaarschijnlijk, een welgestelde IJburger. Ik heb nederig mijn excuses aangeboden. Weer eens wat anders dan: Krijg de kolere!

ING-spotje in voorbereiding

Prikkels en dus versnippering van je aandacht. Laatst moest ik in de stad zijn, bij het Centraal Station. Ik was uitgenodigd op een verjaardag van een 7-jarig jongetje. Henk zegt altijd: 'De open inrichting Amsterdam.' Behalve hordes toeristen en shoppende bewoners, moesten Henk en ik uitwijken voor bierfietsen! In de Jordaan stond een groep meisjesstudentes, die allemaal Nederlands geleerd hadden van Kinderen voor Kinderen en een uitstraling hadden van: wij zijn prinsesjes, de wereld ligt aan onze voeten. Dan het feestje zelf. Buiten een luchtkasteel. Het geschreeuw van de kinderen, die allemaal zware wapens van plastic bij zich hadden, werd overstemd door wat Thomas van Luyn   kutmuziek noemt. 'Jongens', zei ik tegen het grut, 'doe tante Hettie een lol en ga even IS verslaan.' Qua energie (suiker) hadden ze een goede kans gehad.

Een dag zonder Thomas van Luyn is een dag niet gelachen

God, wat was ik blij weer in mijn eigen huisje te zijn waar je een speld kunt horen vallen. Behalve vandaag. Naast het raam wordt op dit moment een ING-reclame opgenomen. Blanche weet niet wat ze ervan moet denken. Goed of slecht volk? Voor alle zekerheid flink keffen.

Weg uitzicht

 

Het hondje van Willem de Zwijger

Ik lig met een blaasontsteking te bed. Ik dacht al, wat voel ik me raar. Er klopt iets niet.

Pompey, het hondje van Willem de Zwijger

Vanochtend zat ik in de wachtkamer van het bloedlab. Er kwam een oudere vrouw binnen. Zo eentje waarvan je hoopt dat je nooit zo zult worden. Een zeikwijf. ' Wie is de laatste', vroeg ze ouderwets. 'Ik', zei ik, ' maar u moet een nummertje trekken.' Dat deed ze, daarna haalde ze een papier tevoorschijn. 'Volgens mij is dit een fout formulier. Dat voor bloedprikken ziet er heel anders uit. Ik zal het eens vragen. Is er al iemand binnen?' Nee, we zitten hier voor Jan Joker te wachten. Nou goed.  Ik:'De laborante is bezig." Gelijk zuchtte ze: 'Hoe lang kan bloedprikken nu duren? Ik heb we wat beters te doen dan hier te wachten."
De laborante was zo'n prettig ervaren type, die pijnloos de naald in mijn arm liet glijden.' Na 5 buisjes gevuld te hebben zei ze:' U zult nu wel trek hebben in koffie.' Nou en of, ik werd een beetje duizelig van de nuchterheid.
Het oude wijf, hopelijk niet van mijn leeftijd, stond gelijk op toen ze mij zag vertrekken. Ze droeg van die kleurloze, fantasieloze vodden waar Nederlandse vrouwen van middelbare leeftijd patent op hebben. Wat zou ze in godsnaam voor beters te doen hebben? Ze heeft vast een volkstuin, dacht ik, met tegels. En altijd ruzie met de buren.
Blanche was thuis gebleven en lag zielig op de deurmat op mij te wachten. Waar was je nou? Ik was bang dat je nooit meer terug zou komen, zag ik haar denken. Ze leek net het hondje op het graf van Willem de Zwijger.

Erdogan, molenaar

Het is onze plicht tirannen te bespotten

Ik voel me zo opgefokt. Niet alleen door mijn persoonlijke situatie maar vooral de toestand in de wereld baart me grote zorgen.

Het begon eigenlijk op 9/11. Dat was heel erg maar nog het ergste voor de moslims, zij zijn de grootste slachtoffers. Niet de mensen die van de 27ste verdieping sprongen.

Mijn vader waarschuwde eind jaren 70 al voor Khomeini. Die werd na jarenlange ballingschap in Parijs (bedankt voor de gastvrijheid) als een halfgod binnengehaald door de Iraanse bevolking en begon de islamitische revolutie. Lees de boeken van Betsy Udink en je leert dat de islam een soort olievlek is die zich in het Midden-Oosten heeft verspreid en nu doorsijpelt naar Europa. Met onverdraagzaamheid en de aanbidding van de dood als hoofdthema's. En expansie, uiteraard.

Dat moslimjongeren in Nederland de juf op school de Hitlergroet brengen en beweren dat de aanslagen in Brussel verzonnen zijn. Dat de evolutie-theorie geweerd wordt, dat mannen vrouwen geen hand willen geven om te voorkomen dat ze sexueel opgewonden raken. Dat moslimjongeren geen sexuele voorlichting krijgen, want dat is schande voor hun moeder. Dat een groot deel van de Nederlandse moslimgemeenschap hier vindt dat homosexualiteit verboden moet worden. Dat president Erdogan razend is omdat iemand een lullig liedje over hem zingt en hij vervolging eist. Het zal me allemaal worst wezen. De softe reactie van westerse leiders en landgenoten, die is pas angstaanjagend. Wij, 'witte' Nederlanders zijn sowieso allemaal racisten. Sinterklaas is niet een vrolijk feest met surprises en gedichten. Welnee, De Klu Klux Klan zit erachter.
Wij zouden meer respect moeten hebben voor de overgevoelige medemens. Het is de schuld van het westen, van de maatschappij. Waarom denk je dat die jongens zichzelf opbliezen in Brussel? Armoede en uitsluiting. Ja hoor, we zijn weer thuis, Daar hebben we het slachtofferschap weer. En hoe zit het dan met al die Congolezen in Brussel? Waarom blazen die zichzelf niet op?

Het is werkelijk de omgekeerde wereld. Erdogan, dictator, tiran, schender van mensenrechten krijgt Angela Merkel op haar knieën. Dat geloof je toch niet? Een normale reactie op al die onzin en idioterie zou moeten zijn: 'Wij leven in een vrij land waar satire een onderdeel van onze rechten is. Misschien wel een plicht. Bovendien hebben wij het recht onze feesten te vieren zoals wij dat willen. Als dat je kwetst woon je in de verkeerde samenleving.'


In plaats daarvan moet er weer een cabaretier onderduiken. Elke dag wordt er een stukje van onze vanzelfsprekende, open maatschappij afgeknabbeld. Ik vind meestal vergelijkingen met WOII nogal gemakzuchtig. Maar deze tijd doet me erg denken aan de jaren 30 van de vorige eeuw. Voortdurend toegeven aan de wensen van leiders, die simpelweg ordinaire criminelen zijn. 'Ach', hoor je om je heen, 'het zal zo'n vaart niet lopen.' Famous last words.

En dan die reacties op Facebook. Alle Turken zijn laaiend want hun president is beledigd. Dat zijn dus Turkse Nederlanders die hier geboren zijn. Nooit solidair met het land waar ze wonen, wel altijd met geloofsgenoten over de hele wereld.  En dan autochtone Nederlanders die aan het Stockholmsyndroom lijden en helemaal meegaan in de gekwetstheid van de zielige, nieuwe Nederlander. Sommigen bekeren zich en gaan hoofddoekjes dragen. Ik vrees serieus voor de toekomst van Europa, ik zie niemand met gezag en visie die met de vuist op tafel slaat en zegt: 'Iedereen is hier welkom, maar als je je hier zo verschrikkelijk gediscrimineerd voelt, dan sodemieter je op. We zijn godverdomme geen deurmat.' Aboutaleb zei iets dergelijks, in een interview maakte hij wel duidelijk dat zijn dochters het niet moesten proberen met een niet-moslim thuis te komen. Verdraagzaam maar er zijn grenzen. Daar heb je dus ook niets aan.

Nieuwe plantjes

Ik heb mezelf opdracht gegeven alleen nog positieve dingen te doen. In mijn tuintje werken, alle films van Mel Brooks bekijken en heel hard meezingen met Marvin Gaye. Geen krant, geen sociale media. Dat mag niet van de dokter.

Tessa Jonge Poerink

Ik las een interview met actrice Tessa Jonge Poerink. 'Ik ben er heilig van overtuigd dat ik alle rollen kan spelen', zegt ze. Ze is 1.25 m groot. Meestal vergeet ze dat ze kleiner is dan andere actrices. Ze blaakt gelukkig van zelfvertrouwen en heeft een fuck-you houding. En ze kan acteren. Ze wil niet gecast worden als de stereotype kleine mens, elke rol is geschikt. Je bent niet voor niets actrice. Met haar 1.25 kan ze een reus spelen, bij wijze van spreken.

Of je nu in een rolstoel zit of oud en gerimpeld bent, jijzelf staat daar niet bij stil. Tot iemand je erop wijst. Zoals gisteren. Ik zat in een spitsuurtram, als sardientjes in een blik. Ik hield me vast aan een paal en had een tas boodschappen in mijn andere hand. 'Wilt u zitten, mevrouw', vroeg een meisje. Ze bood me haar stoel aan. Terwijl ik in mijn hoofd 26 jaar was en zat te peinzen over de nieuwe broek die ik had gekocht, zag zij een vrouwtje gerimpeld als een oud appeltje ,dat bijkans bezweek onder de zware last van haar tas. Gelukkig blaak ik ook van zelfvertrouwen en bezit een stevige fuck-you houding. 'Dank je wel, lief kind', zei ik en ging kreunend zitten, terwijl het geluid van mijn knakkende knieen gedempt werd door het geknars van de tram. Een nogal oud exemplaar dat wel een spuitje olie kon gebruiken.