Zijn dit kuifeenden?

Ik ging vandaag boodschappen doen en vroor bijna dood op de brug. Er woei een Siberische wind en ik kon mezelf wel voor mijn hoofd slaan dat ik bontjas en bontmuts thuis aan de kapstok had laten hangen.
Er zwemmen rondom ons huis ook weer uitheemse zwemvogels. Zijn dit kuifeenden? Ze zijn wat mensenschuw want toen ik het raam opende om een foto van ze te nemen zwommen ze in een keurig rijtje weg.

Minstens 15 reigers

Ik wandelde langs Artis op deze zondagmiddag en zag wel 15 reigers zitten koukleumen.

In de nesten

Bob had zich weer eens in de nesten gewerkt. Ik laat hem tegenwoordig naar buiten waar hij een rondje loopt en meestal reageert als ik hem roep. Opgelucht dat ik hem met een gerust hart kan laten gaan, liet ik hem vanmiddag naar buiten. Er stond weer eens een cameraploeg te filmen, dat zijn we gewend. Bob is net als huisgenoot HS, waarom gemakkelijk doen als het moeilijk kan. Dus sprong Bob op de metalen, natte balustrade en rende heel hard naar de volgende waterwoning. Ikzelf gleed bijna uit op de steiger die spekglad is als het geregend heeft. Bob besnuffelt elk object dat hij tegenkomt en wrijft er langs. Aan de overkant hebben de buren een houten vlonder liggen naast het huis. Bob is gek op platschepen, vlotten en andere drijfobjecten. De afstand van de steiger naar de vlonder was qua springen, bijna 2 meter, haalbaar dus Bob sprong. ´Nee, Bob, niet doen!´, riep ik nog want ik zag geen trappetje waar hij weer naar boven kon klimmen. En toen hij eenmaal doorhad dat hij er niet meer af kon komen, ging hij paniekerig jammeren. Hij waagde een sprong naar de steiger maar redde het net niet. Hij viel bijna in het water. Uiteindelijk heeft HS een deken naar beneden gehangen en Bob was gelukkig zo slim om die te gebruiken. Toen hij eenmaal weer boven was vond hij het zo vanzelfsprekend dat hij vrolijk verder wilde huppelen. Maar ik tilde hem op en droeg hem naar huis. Hij stribbelde tegen als een klein kind. Eén avontuur per dag.

Meer avonturen van katertje Bob

Ik kwam gisteren thuis en zoals gewoonlijk stond Bob verdekt opgesteld achter een tafelkleedje. Automatisch stak ik mijn voet eerst door de deuropening om Bob te belemmeren de kuierlatten te nemen. Het was midden op de dag, buiten was het heel stil. ´Ach wat´, dacht ik,´ik laat hem gewoon naar buiten. Het is koud dus hij zal deze keer niet nachten weg blijven.´ Ik zette de deur wagenwijd voor hem open. Eerst liep hij aarzelend de treeplank af. Daarna huppelde hij naar links richting eind van de steiger. Af en toe moet je een risico nemen en vertrouwen dat alles goed komt. Dus ik liep zelf naar de keuken, bracht mijn huisgenoot op de hoogte van mijn belevenissen.
Na verloop van tijd leek me het toch verstandig om te checken waar ons katertje uithing. Ik liep de steiger af maar Bob was in geen velden op wegen te zien. Ik liep de andere kant op richting straat en opeens kwam Bob de hoek om. Hij heeft een heel cool rielekst loopje. Om hem niet op te jagen bleef ik staan terwijl ik lieve geluidjes maakte. ´Kom maar Bobje.´ En zowaar, hij liep richting huis, de loopplank op en wachtte tot ik de voordeur voor hem open maakte. Het is een hele opluchting dat hij nu tenminste weet waar hij woont en uit eigen beweging terugkeert.
Die avond zat hij niet in het halletje verlangend naar buiten te staren. Hij sliep tevreden op een kussentje naast me, zachtjes snurkend.

Dilemma

De staart van Bob

Bob is gefrustreerd en wordt te dik. ´s Avonds zit hij naast de voordeur en staart naar buiten. Urenlang. Hij wil op stap. Om zijn onvrede te uiten gebruikt hij het ganse huis als krabpaal. Vooral mijn Perzische tapijt moet het ontgelden. Maar ook de bank moet er aan geloven, de keukenstoelen, het behang, zelfs dozen met HS´paparassen worden versnipperd. Ik heb grote zin de deur voor Bob te openen zodat hij twee dagen kan zwerven. Dat betekent helaas dat ik me ook twee dagen ernstig zorgen maak om zijn welzijn. Als hij in het water terecht komt, kan hij niet meer de wal op klimmen. Bob zit ook graag op het smalle richeltje buiten het keukenraam. Als hij zich omdraait of te snel loopt wil hij nog weleens uitglijden met één pootje. Tot nu toe heeft hij zich altijd hersteld maar er komt een dag dat ik hem achterna moet springen in het koude water.

Bij HS zijn broer is een kat komen aanlopen. De Strepenmannen zijn heel aantrekkelijk voor katten (en vrouwen). Dit beest jaagt ´s nachts op konijnen en sleept volwassen exemplaren de trap op en legt ze op de deurmat. Hij wandelt door de hele buurt en is een bekende figuur in het winkelcentrum. Als hij binnengelaten wil worden, hangt hij met zijn voorpoten aan de brievenbus, miauwt hard terwijl zijn achterpootjes los bengelen. De papagaai die binnen in een kooi zit roept zijn naam: ´Kootje, Kootje, miauw.´

Even de kat uitlaten

Bob´s eendenvrienden zijn verbaasd hem zo ver van huis te zien.

Crosby Landscaping

I´s schoonzoon ontwerpt tuinen in Californie. Zie Crosby landscaping

Blanca bewerkt