Herfst

Het was helemaal niet koud

Er hing de hele dag een nevel over de stad. De straten waren nat maar het regende niet. Ik had met de krultang een wild kapsel gefabriceerd dat na een half uur uitzakte. Ik wandelde met HK door de stad. We zaten voor het eerst sinds maanden weer op een terras. Ik weet nog dat ik HK ruim 25 jaar geleden ontmoette. Ik schreef toen een herfstdepressiegedicht:

HERFST

Schop de bladeren
Baan een pad
naar de boom
waarvan de vruchten al geplukt zijn

Mijn favoriete appels: Cox en Granny Smith

Lachtherapie

Martin Lawrence lost conflicten op met zijn vuisten

Af en toe zoek ik oude sitcoms op om even te lachen en tegelijkertijd de buikspieren moeiteloos te trainen. Ik keek naar een paar afleveringen van Martin en het viel me op dat hij snel in een conflict raakt en gaat vechten. Vooral mrs. Jerry, die altijd voordringt in de winkel, werkt hem op de zenuwen maar die laat het niet op zich zitten. Kijk hoe de oude dame stings like a bee


Martin in gevecht met mrs. Jerry

Mrs. Jerry neemt revanche

De natuur

Ook wat Bob betreft is Mauro hier van harte welkom

Een paar jaar geleden raakte ik overstuur omdat een gemene indringster het nest van de slechtvalkjes had bezet. We mochten er via de webcam naar kijken maar niet ingrijpen. Dat was nu eenmaal de natuur.

Tegenwoordig kijk ik alleen maar naar natuurfilms als ik zeker weet dat het goed afloopt. Leeuwin redt haar welpje uit een diepe kuil, zag ik laatst. Of olifant haalt met haar slurf een kalfje uit de greppel. Maar het mooiste zijn de onwaarschijnlijkste beelden: nijlpaard redt hertje uit kaken van een krokodil.
Nu ben ik weer laaiend om een menselijk drama: de Angolese jongen Mauro, die op 9-jarige leeftijd bij een pleeggezin in Nederland kwam, is 18 jaar geworden en moet terug naar Angola. Totaal vernederlandst kan hij in een lemen hutje gaan wonen in een land waar hij de taal niet kent. Er zijn nog 800 van dat soort schrijnende gevallen en als we een uitzondering gaan maken is het einde zoek. Dat zijn onze gristelijke normen en waarden. Dat is de natuur.
Het moet nu maar eens afgelopen zijn met die achterlijke vluchtelingenprocedures. Wij eisen een humanitair beleid en tot die tijd mag Mauro bij mij onderduiken.  

I´d sell my soul to the devil

Racoon No Mercy

Mijn advies: voortaan Martin Scorsese inhuren voor het videofilmpje

Ik zou zo mijn ziel aan de duivel verkopen in ruil voor een stem als die van Luther. Als ik ´sochtends in de badkamer meezing lijkt het heel wat maar zodra ik solo ga val ik door de mand. Toch kun je met een krakerige kraaistem ook ver komen. Bob Dylan schijnt tegenwoordig alleen nog te grommen. Lou Reed wordt bijgestaan door Antony om zijn liedjes nog enigszins acceptabel te laten klinken. En Tom Waits heeft er gewoon zijn handelsmerk van gemaakt, raar zingen.
Ik zapte langs The Voice of Holland, had het nooit eerder gezien maar hoorde enthousiaste verhalen. Een meisje vertolkte It´s a Man´s world zo fantastisch dat alle panelleden haar wilden begeleiden. Het concept is dat de jury met zijn rug naar de kandidaat zit en zich pas omdraait als die door de keuring komt. Later kwam er een uitsloverige jongen op die geroutineerd de microfoon van de standaard haalde maar ongelofelijk vals zong. Belachelijk als je zo weinig zelfkennis hebt. De jury draaide pas om toen hij uitgeraasd was. ´Wat wilde je hier nu mee zeggen?´, vroeg Simon, ´dat is de rommeligste auditie ooit. Je ging alle kanten op, man. Als je zingt moet je een verhaal vertellen, dit was wartaal.´
De geloofwaardigheid zit hem in het verhaal overtuigend overbrengen. Er zijn maar weinig mensen die dat met een slechte stem kunnen.
Tijdens het douchen hoor ik vaak het nummer ´No Mercy´. Wie zijn dat toch? Wat een goede zanger. Ik zocht het op. De band heet Racoon, het zijn landgenoten nota bene. Zonde van het slappe videootje waarin dat hockeymeisje poker speelt met onaantrekkelijke mannen. Niet kijken alleen luisteren. OnNederlands goed.

Luther

A House is not a Home the ultimate version for Dionne Warwick

Je zou het edelkitsch kunnen noemen, de muziek van Luther Vandross. Maar daarmee doe je hem tekort. Zijn stem wordt omschreven als 'smooth and silky '. Het maakt niet uit hoe sentimenteel de nummers zijn, het blijft altijd SOUL. Heerlijk om mee te zingen op de zaterdagochtend. Ik ken alle uithalen van zijn versie A House is not a Home. Op YouTube kwam ik dit ontroerende liedje tegen van de helaas veel te vroeg overleden zanger, Dance with my Father. Kippevel.

Mijn top 3 van liedjes over vaders:
Judy Collins - My father always promised us that we would live in France
Luther Vandross- Dance with my Father
Alain Clark met zijn vader- Everytime I look at you, I see myself.

De Ultieme Luther

Dance with my father  Luther's vader overleed toen hij 7 jaar was.

Wachtkamer

Ik zat in de wachtkamer van het ziekenhuis met twee andere vrouwen. .
´Hoe oud ben ik nou?´, vroeg de moeder aan haar dochter.
´Zevenenvijftig, mam´
`Mijn moeder is vijfenvijftig geworden, dan ben ik ouder.
 ´Ja mam, je bent twee jaar ouder.`
´ Mijn vader is negenenzestig geworden. Hij had een hekel aan jouw vader.´
`Waarom had opa een hekel aan papa?
 ´Hij vond hem ongemanierd, slecht opgevoed´
´Alsof jij zo netjes bent.´
`Ha, ha´, de moeder lachte even.
Toen zei ze: ´Ik vind ouder worden niets aan, ik heb suikerziekte en hoge bloeddruk. Er is niets meer om voor te leven.´
´Nou mam, je hebt een pracht van een kleindochter en twee geweldige dochters´. De dochter zei het berustend. Het was duidelijk dat ze dit gesprek vaker had gevoerd.
´Ja, dat is waar´, de moeder lachte weer een kort lachje. Ze staarde een tijdje somber voor zich uit. Toen vroeg ze:´Hoe oud ben ik nou?´

Terras

De koopwoningen werden geleverd met een terras

´Ik weet niet hoe lang we hier nog kunnen wonen´, zei HS gisteren,´ want het geld raakt op.´ Gelukkig maar want ik had even niets om over te piekeren. Uit een persoonlijkheidstest kwam naar voren dat ik mij overmatig zorgen maak over dingen die nooit gebeuren. Het is een kwestie van defragmenteren en reprogrammeren of zoiets. Jezelf nieuwe denkpatronen aanleren zoals: ´Waarom zou ik me druk maken, misschien ben ik morgen wel dood.´
Het goede nieuws is dat we een terras krijgen deze week. Eigen Haard had moeite huurders te vinden voor de waterwoningen en bood nieuwe gegadigden een terras aan. En hoe zit het met ons, de pioniers? Die hadden pech. De buurman is van boosheid verhuisd. Maar vorige week kregen we bericht dat Arkenbouw een terrasje komt aanleggen met een wenteltrapje vanuit de keuken. Bob kan niet wachten.

Ik krijg ontzettend veel zin om een reisje naar Madeira te boeken. HS wil naar Egypte. Ook goed voor mij, daar kan ik in de Nile leven. LOL.
Er lag gisteren een briefje in de bus van de buren. Zij hebben twee duikers ingehuurd om spullen op te vissen die in het water zijn gevallen. Wat zijn die mensen in godsnaam allemaal kwijtgeraakt?, vroeg ik mij af. HS is bevriend geraakt met een reuzevis die altijd mee-eet als Hs de eendjes voert.

Hans in zijn werk/speelruimte

Hans verveelt zich nooit. Als hij niet aan het tekenen is of ontwerpen, knutselt hij met wat voor handen is. Verpakkingen, kurken, lucifertjes, alles wordt gebruikt om nieuwe objecten te construeren.

Bob net voordat hij zijn middagdutje doet

 

Bob is slaperig

Wie heeft dit bedacht?

Probeer de achterkant van het CS Amsterdam zoveel mogelijk te mijden

Afgelopen donderdag moest ik in Sloterdijk zijn. Ik nam de tram en besloot halverwege de rit uittestappen om de rest van de afstand te lopen. Op die manier kreeg ik tenminste wat beweging en buitenlucht voordat ik de ochtend binnen opgesloten zou zitten. Het weer was wisselvallig maar ik had mijn paraplu bij me voor het geval dat. Ter hoogte van het Muziekgebouw begon het vanuit het niets te plensregenen begeleid door gemene, striemende windvlagen. De paraplu was daar niet tegen opgewassen. Binnen 2 minuten was ik zo nat alsof ik met mijn kleren aan een douche had genomen. De regen bleef keihard naar beneden komen en de storm blies mij bijna het IJ in. In zulke situaties vervloek alles en iedereen, juist omdat je niemand de schuld kan geven.
Ik bevind me weleens in het gezelschap van uitsluitend heren die, als zij grove taal gebruiken, zich gelijk  verontschuldigen. ´Je moest eens weten´, is mijn standaardantwoord,´wat ik allemaal in mijn vrije tijd zeg.´ Veel mensen denken dat ik een aardige, beschaafde vrouw ben. Op mijn repertoire staan voornamelijk gruwelijke ziektes en relatief weinig geslachtsdelen. Ziektes die misschien niet eens bestaan zoals: de pestpleuris en de tyfuskanker.

Ik hield mijn paraplu open tot ik, via een houten loopbrug, de achterkant van het CS had bereikt. Eén van de meest deprimerende plekken van Amsterdam waar, zo lijkt het, altijd constructie gaande is. Daar wachtte ik nog 5 minuten bij het voetgangersstoplicht terwijl de auto´s door de hoge plassen jaagden. Zeiknat bereikte ik de schuifdeuren van het station waar ik eindelijk droog stond. Ik had zin om heel hard te schreeuwen: ´IK HAAT DIT KLIMAAT!´ Inplaats daarvan ging ik, binnensmonds verwensingen uitend aan het adres van degene die dit alles verzonnen had, op zoek naar een HEMA om droge kousen aan te schaffen.

Voeding

Volgens mij werkt het voedingsplan van mijn diëtiste niet en kan ik beter op mijn eigen gevoel afgaan. Zij benadrukt wat ik niet mag en vroeg naar een streefgewicht. Terwijl mijn doel is stress en vermoeidheid niet wegvreten maar herkennen. En weer van maaltijden te genieten. Hopelijk kom ik dan ook van die invaliderende vermoeidheid af. En van die bespottelijke buik.
Laatst ging ik een flinke wandeling maken maar voelde me zo opgefokt. Eigenlijk had ik trek in een boterham met makreel. In mijn achterhoofd zaten de woorden van de voedingsdeskundige: brood is suiker. Later dacht ik: krijg de pip, ik eet waar ik trek in heb. En voelde me gelijk beter. Fuck het streefgewicht, dat geeft alleen maar stress. Bovendien heb ik de indruk dat diëtisten tegenwoordig gesponsord worden door de lightindustrie. En als je ergens ongezond van wordt is het wel van light producten.Dat weet Bob zelfs.

De Huffingtonpost had de zogenaamde sportdrankjes getest. Eén blikje staat gelijk aan het eten van 6 Marsen! Doe toch normaal!

Kapitein Bob gaat uit varen

Ik had vanochtend het slaapkamerraam opengezet. Bob zag zijn kans schoon om op HS´bootje te klauteren. De eenden dachten dat Bob brood kwam strooien. Bob inspecteerde de catamaran en ging toen een dutje doen.

Kapitein Bob aan het roer

 



Kapitein Bob

Kinderen van de Beatles

Ik volgde op de middelbare school al het nieuws over mijn helden de Beatles. Toen Ringo Starr een zoon kreeg, met Maureen, en hem Zak noemde vonden mijn vriendin en ik dat eigenlijk zielig. ´ Hé Zak, hoe is het met je vader?´ Maar je zou maar een kind van een Beatle zijn. Eigenlijk wisten we niet veel van de kinderen van de Fab Four. Jonh Lennon had een zoon, Julian, die later ook musicus probeerde te worden maar net niet genoeg talent had. Zijn 2e zoon werd veel later geboren toen John en Yoko al wereldberoemd waren, Sean. Dat verwende hoofd kwam veel vaker in de media omdat zijn vader vermoord is. Maar hoe zit het met George Harrison? Die heeft 1 zoon, Dhani, die sprekend op hem lijkt. Overigens hebben de meeste Beatleskinderen op eigen kracht carrière gemaakt zoals mode-ontwerpster Stella McCartney.

Martin Scorses documentary on George Harrison

Dhani Harrison

Paul McCartney met zoon James

Sean Lennon en Dhani Harrison

Zak Starkey

Verlichting

Na het bevestigen van de kroonluchter leest Hans voor uit eigen werk

Om mijn interieur compleet te maken had ik via internet een kroonluchter met schelpjes besteld. HS was zo vriendelijk hem op te hangen. Dit is de aller, allerlaatste aankoop van mijn leven. Ik had bij Blokker een schoenenrek gekocht. Ook die heeft HS in elkaar gezet en strategisch in mijn kledingkast geplaatst. Ik telde 25 paar schoenen. Gisteren liep ik door de stad en keek in de etalages en realiseerde me: ik heb niets meer nodig, ik heb alles al.