woensdag 30 juni 2010

dinsdag 29 juni 2010

Jong en mooi

Deze man komt niet in het verhaal voor

Ik heb geen vaste werkplek en zat gisteren gevangen in een Bermudadriehoek van collega´s die maar 1 gespreksonderwerp kennen. Nee, niet voetbal of auto´s. Mooie, jonge vrouwen. Af en toe zeiden ze iets grofs en draaiden ze zich naar mij: ´Sorry hoor, mannenpraat.´
Ze zijn geen gefrustreerde vrijgezellen. Integendeel, ze boffen met hun vrouwen.
Ik weet ook wel hoe de natuur in elkaar zit. Mannen moeten hun zaad over zoveel mogelijk jonge, mooie vrouwen verdelen. Terwijl vrouwen gericht zijn op goede genen voor hun kinderen. De jongens hadden het over ene Sophia, de nieuwe medewerkster van de boekhandel om de hoek. Elke dag lopen ze even langs om een glimp van deze kleine, kokette Katinka op te vangen.
Gisteren liep ik uit nieuwsgierigheid mee, ik wilde die veelbesproken Sophia ook weleens zien.
Ik heb dat eens eerder aan de hand gehad. Een vorige relatie had een nieuwe vriendin, een soort trofee want ze was supermooi en superintelligent, volgens hem. Ik moest toch echt eens kennismaken. Toen ik oog in oog met haar stond was mijn eerste indruk: Thea van Theo.
Sophia bleek een vrouw van 1.85 met slome kleren en een lijzige uitstraling. Maar, dat moet gezegd, onder haar truitje staken wel 2 forse, pronte tieten.

Bob alert


Bob was er afgelopen zondag weer vandoor gegaan. Hij maakte misbruik van het feit dat we visite hadden die niet snel genoeg de deur sloot. Bovendien is het een waardeloze deur die je heel hard moet dichttrekken en dan nog eens de deurkruk naar boven moet trekken om je ervan te vergewissen dat hij potdicht is.
Hans en ik liepen door de buurt te zoeken. ´Bob, Bob.´ Als hij ons hoort geeft hij geen sjoege dus zo´n zoektocht heeft nauwelijks zin. Ik heb hem vervolgens op de databank voor gezelschapsdieren als vermist opgegeven. De kutNederlandertjes die de hele dag de steigers als speelterrein gebruiken hadden al snel in de gaten dat er wat te halen viel. ´Wat zoekt u?´ ´Onze kat.´ ´Is hij zeldzaam. Wat is de beloning?´ Het zijn geen slechte kinderen maar ze hebben geleerd om uitsluitend in geld te denken. HS zei: ´Als jullie hem zien probeer hem dan niet te pakken maar waarschuw ons.´´ Ja meneer´, ze zijn overdreven beleefd, op het slijmerige af. Ook aangeleerd. Ondertussen had ik natuurlijk geen rust en liep als een idioot langs auto´s en bosjes Bob´s naam te roepen. Je weet dat hij in de buurt is maar even geen zin heeft te reageren. Ik werd bijna boos op hem ´Zoek het dan maar uit.´ Net toen ik gisteravond een postertje aan het fabriceren was, kwam HS binnen met onze Bob in zijn armen. De jongetjes hadden hem op de volgende steiger voorbij zien wandelen. HS gaf ze een handvol muntstukken. ´Is dat wel 10 euro?´, zeiden ze brutaal. ´Nou niet gaan zeiken´, zei HS boos. Je mag best wel iets voor elkaar doen zonder iets terug te verwachten, proberen wij ze bij te brengen.

zondag 27 juni 2010

Tweede leg




Mijn huishouden

Mopshondpuppies






Spike en Mozes wachten op een baasje




Mijn huishouden bestaat uit 2 personen. Fluitje van een cent, zou je denken. Toch ben ik alle dagen bezig om de boel niet te laten verloederen. Stofzuigen, dweilen, kattebak verschonen, de was doen, de bedden verschonen, koken, de inhoud van de koelkast in de gaten houden enzovoorts. En dan heb ik het nog niet eens over de tientallen ramen die nodig gezeemd moeten worden. Ik begin op de bovenste verdieping, doe elke dag wat. Tegen de tijd dat ik beneden ben aangekomen, stapelt de troep zich boven alweer op. Hoe mensen met kinderen dat doen is me een raadsel.
Laatst dacht ik: wat past er niet in het rijtje: het huishouden, werk, de tuin. Het huis en werk moeten dus de tuin gaat eruit. tenminste, ik hou hem nog wel aan maar ik ga me er niet meer druk om maken. Hij is te groot en het ongedierte wint altijd. Liever, dacht ik, neem ik een hondje en ga hier in het natuurgebied lekker wandelen en vogels spotten. Dat is ontspannen en gezond. Even kijken in het dierenasiel wat ze qua honden in de aanbieding hebben. Alleen gedragsgestoorde vechthonden waar je alleen met de hulp van Cesar Millan iets mee kan beginnen. De arme beesten haten natuurlijk allemaal katten, blaffen voortdurend, kunnen niet alleen zijn, trekken aan de lijn, verdragen kinderen en andere honden niet. Kortom, ze zijn, dankzij hun vorige baasjes, allemaal rijp voor de psychiater.


Mijn huisgenoot zegt: ,Geen hond, hoor, die ga ik niet uitlaten.´ , Nee, natuurlijk niet, het was zomaar een gedachte´, zeg ik terwijl ik op Google intyp: Mopshond









zaterdag 26 juni 2010

Onze nieuwe vrienden




Arm Bobje

Bobje zit ´savonds graag op het terras. Laatst liep er een zwaluw over de steiger. Bob keek gefascineerd, ik ook. Een wandelende zwaluw zie je niet zo vaak.
Als ik naar bed ga haal ik Bob binnen. Tegen zijn zin. Als hij me aan ziet komen verstopt hij zich onder een stoel. Op zo´n manier dat ik er net niet bij kan. Gisteravond had ik hem te pakken en sloot de deur af. Bob rende naar beneden, naar de keuken waar HS in valuta zat te handelen. HS deed het keukenraam/deur open en Bobje sprong op het smalle richeltje boven het water. Hij kan geen kant op maar hij zit er graag. Overdag komen zijn vrienden, de eenden langs. Het is een hele gang hangeenden die gevoerd wordt door HS. ´sNachts slapen ze, drijvend in het water, met hun kopjes in hun rugveren.
Ik ging naar bed. HS sloot af met 200.000 euro winst. Midden in de nacht meende ik gemiauw te horen. Zeker inbeelding, ik had Bobje immers binnen gehaald. Om 6.00 uur zei HS: ´Ik hoor Bob.´ Hij liep naar boven en daar zat het arme beest, buiten op het richeltje. HS had zonder te controleren het keukenraam gesloten. Meestal gaat Bob zijn eigenzinnige gang en trekt zich weinig van mensen aan. Maar nu sprong hij bij me op bed, klagelijk miauwend alsof hij wilde zeggen: ´Wat mij nou is overkomen. De portier had me buiten gesloten. MIJ, BUITENGESLOTEN. Hoe durft-ie.´

zaterdag 12 juni 2010

Herhaling van zetten en meer kleur in de politiek



Mijn collega´s op De Gele OnderzeeĆ«r zijn bijna allemaal leden van De Linkse Kerk. Met 1 uitzondering, een Wildersstemmer. Het overgrote deel is verontwaardigd over de winst van Wilders en zijn PVV. ´Een stelletje idioten´, hoorde ik zeggen,´ze zijn hun bruine hemden al aan het strijken.´ Ha, daar heb je WO2 weer.
Nu hebben wij van de geschiedenis geleerd dat je je in zulke situaties beter kunt afvragen Waarom zoveel Nederlanders op deze partij hebben gestemd. Ik vroeg het aan de ene PPV-er. ´Om de gevestigde partijen wakker te schudden´, zei hij. De man is absoluut geen racist of xenofoob.
Ik ben niet geschokt, waarschijnlijk omdat ik geen hekel aan Wilders heb. Ik moet er ook niet aan denken nog meer moslims naar Nederland te halen. Vooral de Marokkanen eisen onevenredig veel aandacht en een bijzondere behandeling. De overgevoeligheid wat hun geloof betreft, is zeer irritant. Stel, je hebt kritiek op de streng gereformeerden. Die trekken op z´n hoogst een zuinig mondje maar je hoeft niet bang te zijn dat ze een aanslag op je leven zullen plegen. Het is toch onvoorstelbaar dat Wilders bewaakt moet worden en dag en nacht met een kogelvrijvest rondloopt. Het is een misverstand dat het om kleur zou gaan. Dat is zo 20ste eeuw.

De rest van de PVV vind ik wel eng. Als Hero Brinkman de leider van de PVV was geweest, zou ik ook bang worden. Of die Fleur huppeldepup. Die twee kan ik gemakkelijk de scepter zien zwaaien in een kamp.
Het lijkt me alleen maar gunstig als de PVV gaat regeren. Omdat Fortuyn zijn karwei niet af heeft kunnen maken, werd Balkenende premier. Een vreemd mechanisme, dankzij de introductie van de islam in ons land, grepen de protestanten, katholieken en gereformeerden hun kans. Acht jaar hebben we dat moeten verdragen. En dat Fortuyngevoel bleef hangen.
Laat Wilders maar eens tonen wat hij kan. Hij is gelukkig niet zo´n vrouwenhater en conflictzoeker als Fortuyn, die lag na een minuut al overhoop met zijn omgeving. Pim had altijd dat verongelijkte, typisch een kind dat vroeger gepest werd en daar nog boos over is.
Zoals ik al eerder beweerde, de puist (onlustgevoelens) is tot wasdom gekomen en moet uitgeknepen worden.
Het zou ook prettig zijn als moslims ophielden zichzelf te zien als slachtoffer. In hun (islamitische) land van herkomst kregen ze veel minder kansen dan hier.
En die onlustgevoelens zijn niet geheel onterecht. Daar kunnen mijn vrienden die in Vogelaarwijken wonen of werken een boekje over open doen.
Tenslotte, waar blijven de Surinamers in de Nederlandse politiek?

zondag 6 juni 2010

Een plan

De reden waarom ik zo´n fan van dr. Phil ben, is omdat hij van mijn (in)richting is: Het Gezonde Verstand ook wel het Boerenverstand genoemd. Zo raadt hij zijn gasten altijd aan een Plan te hebben. Of je nu gaat trouwen, kinderen krijgt of een huis koopt, je moet van tevoren een plan hebben. Als je een kat neemt is het verstandig met je partner te overleggen welke opvoeding je hem wenst mee te geven. Of als je verhuist bedenk dan hoe je je nieuwe optrekje wilt inrichten. In de praktijk komt daar natuurlijk niets van terecht. Bob, bijvoorbeeld, mag van HS alles omdat hij anders een neurotische kat zou worden en vult de hele dag door zijn voederbakje. Terwijl ik hem verbied op het aanrecht te scharrelen en hem slechts 2x per dag eten geef op vaste tijden. Het is maar goed dat we geen kinderen hebben want die zouden daar schandelijk misbruik van maken. Het mag van papa.
Wat een nieuwe woning betreft, je moet alles in het begin in orde maken, schilderen, haakjes bevestigen, vloerbedekking laten leggen want anders komt er niets van. Bij ons was het grootste probleem Gordijnen ophangen. Er is boven de ramen geen ruimte voor een rails. Je hebt tegenwoordig een systeem van een gespannen ijzerdraad waaraan je de gordijnen met kleine knijpertjes ophangt. Dat is niet eenvoudig want in de hoek waar de draad strak getrokken moet worden is weinig ruimte. HS zei elke dag: vandaag bevestig ik het hangsysteem in de slaapkamer maar stelde het natuurlijk telkens uit. Ondertussen voeren er ´sochtends vroeg werkmannen langs de kajuitraampjes net als ik aan mijn kruis aan het krabben was.
Afgelopen vrijdag ondernam HS actie en toonde me ´s avonds trots de gespannen draad. Morgen hangen we de gordijnen op, zeiden we tegen elkaar.
Zo gezegd zo gedaan. Zonder ruzie bevestigden we de knijpertjes. De gordijnen waren veel te lang. HS stelde voor ze dubbel te vouwen en ze met behulp van de knijpertjes vast te klemmen. Het was bijna te gemakkelijk om waar te zijn. Niets omzomen of plakzomen. Ik reikte de gordijnen aan. HS klemde de haakjes om de draad. Vier gordijnen in totaal. Bij het 4e gordijn stortte het hele systeem naar beneden. ´Ik heb zeker te korte schroeven gebruikt´, zei HS nuchter. In crisissituaties blijft hij altijd opmerkelijk kalm. Ik ook deze keer en zei niet mijn gebruikelijk betweterige: ´Dr. Phil zegt dat je een Plan moet hebben.´

zaterdag 5 juni 2010

Terrasweer







Het lijkt hier af en toe net een volksbuurt. De buren hebben een bootje en varen langs met hun favoriete muziek op volle sterkte. Als je op het terras zit, kun je de gesprekken van de andere bewoners letterlijk volgen. En aan het begin van de steiger staat tegenwoordig een groepje kutNederlanders van Marokkaanse afkomst dat geobsedeerd is door de tassen van voorbijgangers. De kinderen zijn een jaar of 7, 8, 9. De aanvoerder is groter en ouder, en vooral dikker. Hun ouders zijn in geen velden of wegen te bekennen. Die gaan ervan uit dat de bewoners van Steigereiland hun grut opvoeden.