De zenuwen van zwaluwen

Als Bob 1 poot buiten de deur zet, komen er 4 zwaluwen tevoorschijn die tjlipend boven zijn hoofd blijven hangen. Soms ligt Bob af te koelen op de steiger. Daar worden de zwaluwen heel zenuwachtig van. Ze verliezen hem geen moment uit het oog. Pas als Bob weer binnen is slaken ze een zucht van verlichting. Bob blijft er uiteraard stoïcijns onder.

De vogels zijn gevlogen

 
Ik keek op de Beleefdelentesite of alle jongen het nest verlaten hadden. Dat was inderdaad het geval. Bij de snoezige steenuiltjes was het niet zonder problemen verlopen, zag ik in het archief. Het nest van de uiltjes bestond uit twee compartimenten, het broedgedeelte en de uitvliegkamer. Moeder en vader waren voedsel aan het vergaren en de tweeling zat in de kamer met uitzicht toen er een brutale duif  binnendrong. Eén van de ukkies zocht dekking in het broedgedeelte, de ander werd in een hoek geduwd. Tenslotte werd het steenuiltje met vleugelslagen naar buiten gemept. En kreeg nog een schop na van de duif. De actie wordt beeld voor beeld getoond. Als het steenuiltje de lucht in vliegt, zie je nog net het pootje van de duif.

De deskundigen stellen ons gerust. Papa en mama steenuil bleven het jong voeden en bovendien was het oud genoeg om te vliegen.  Wat een gedoe toch, elke lente.
Ik heb me ook verder verdiept in de meerkoet. De encyclopedie vermeldt dat het een moerasvogel is, een uitstekende duiker (dat hebben we gezien). Het beest heeft soms meerdere nesten per seizoen. De oudere broertjes en zusjes helpen de 2e leg opvoeden.
De meerkoet duikt veel, met name bij het zoeken naar waterplanten. Hij vliegt niet graag, hij vlucht liever rennend over het water. Ook bij het opstijgen uit het water wordt eerst een stuk rennend afgelegd. Bij migratie, die meestal 's nachts plaatsvindt, kan hij echter grote afstanden afleggen. Ze worden gemiddeld 10 jaar.
Dat is toch wel apart, de meerkoet kan op het water lopen, ik heb het zelf gezien.De meerkoet eet ook volkorenbrood en havermout, is onze ervaring. Hij is verwesterd.

De zwaluw is erg actief, je hoort zijn gekwetter van ´s ochtends vroeg tot de schemer. Om de één of ander reden zitten ze graag op het dakrandje van het terras waar ze hun jong aanmoedigen tot vliegen. Of ze hebben een lekker insectje in de snavel voor de kleine. Het zijn hele fijne vogeltjes die op die manier veel calorieën verbranden.  Ik probeer telkens een goed close-up van ze te maken maar ze zijn erg bewegelijk. Bob slaat alles geïnteresseerd gade maar neemt geen jachthouding aan. Het lijkt het paradijs wel.

http://www.beleefdelente.nl/steenuil

Duikende meerkoetjes

Meerkoeten zijn uitstekende duikers en kunnen op het water lopen

Als het brood op is, strooit HS havermout. Het nadeel daarvan is dat het niet blijft drijven maar naar de bodem dwarrelt. Het meerkoetgrut heeft altijd honger en maakt dat schreeuwend kenbaar. De familie ligt brutaal voor het keukenraam en roept net zo lang tot ze gevoederd worden. Met de havermout hebben de ouders geen probleem. Ze maken een hupje omhoog en duiken dan naar beneden. Even later schieten ze als een raketje omhoog, kopje naar boven, pootjes strak naar beneden, met een vlokje in hun snavel. Alles wat de vader en moeder aan eten te pakken krijgen gaat naar het grut. Je hebt ook wel van dat soort opofferende ouders onder de mensen. O,o,o, als de kleine maar niets tekort komt. Het is een komisch gezicht, zo´n raketmeerkoet. Ze duiken als de beste, iets wat de eenden hen niet nadoen. Die wachten sukkelig tot er een stukje brood hun kant op komt.

Die kleine meerkoetjes zijn al net zo agressief als hun ouders. Wanneer een eend te dicht in de buurt komt, richten ze zich trappelend op en lopen op het water richting eend. Die maakt zich snel uit de voeten.
De zwaluwen zijn erg actief met vliegles. Het is een gekwetter zo tegen de avond. Als Bob over de steiger slentert zit één zwaluwouder op het randje van ons dak, terwijl de ander vlak boven Bob´s hoofd scheert.

Ik vind Steigereiland niet mooi ontworpen, het lijkt een beetje op een drijvend woonwagenpark. Maar het observeren van de vogels, de prachtige spiegeling in het water en de fantastische luchten  maken het wonen hier de moeite waard.

Nieuw land in zicht aan het eind van de boulevard

Zo´n boot willen wij ook

Bob heeft lekkere trek

Zen-moment van Bob

 Arme Bob, gisteravond merkte ik dat alle brokjes en blikjes op waren. En Bob had trek in iets lekkers. Hij is zo kieskeurig. Ik zocht in de keukenkastjes en vond een blikje tonijn. Hij haalde zijn neus ervoor op.

Vanochtend stond ik op en Bob bleef maar rondjes om me heen lopen en zielig te piepen. ´Dat arme beest´, dacht ik, ´hij is helemaal uitgehongerd.´ Ik googlede de openingstijden van de Vomar. Op zondag is hij al om 10 uur open. Heerlijk. Ik nam mijn boodschappenkarretje en liep richting winkelcentrum. De Vomar op zondagochtend is een rustgevende plek. Hij is onlangs gerenoveerd en heeft fijne, ruime paden en veel koopjes. Ik vond er Indische cake. 70 % minder vet, staat erop. Het is een kruidige cake die niet zwaar op de maag ligt. De meest therapeutische afdeling is die van de schoonmaakmiddelen. Je kunt er spuitbussen tegen alle vlekken vinden. Maar ook heerlijke sprays die het strijken vergemakkelijken en de was een lekker geurtje geven. Ik sta daar altijd even stil en doe dan ademhalingsoefeningen. Mijn Zen-moment.

Maar nu had ik haast. Ik had thuis een wanhopige kater zitten. Ik beende terug, nam nog wat foto´s van de Hollandse luchten. Thuisgekomen rammelde ik met de kersverse brokjes. ´Bob, Bobje´, riep ik, mijn stem galmde over Steigereiland. Tien minuten later kwam hij binnenkakken en ging languit in de gang liggen. Pas toen ik hem optilde en bij zijn voederbakje zette nam hij 2 brokjes. Daarna ging hij op zijn uitkijkpost zitten en viel in slaap. Hij had, zoals gewoonlijk, alleen maar lekkere trek.

Er is altijd plaats voor nog een eend

De eenden, zwanen en meerkoeten zijn zo gewend van HS brood te krijgen dat, als ze mij of Bob achter het keukenraam zien, ze ook aan komen snellen. De meerkoetjongen, het zijn er 3, piepen luidkeels en staan ook altijd vooraan. Terwijl de woerden afstand houden. HS houdt er rekening mee en probeert het voedsel zo eerlijk mogelijk te verdelen. Om de drie uur staan ze voor het raam reikhalzend te wachten.

Maak hier maar een schilderij van, zei ik tegen mijn man

Laatst keek ik omhoog naar het plafond van de woonkamer. Verdomme, er hingen stofslierten te bengelen en bij het raam had zich donkere vuiligheid verzameld. Als ik dat eenmaal gezien heb, rust ik niet voordat het schoon is. Daarvoor moest ik wel mijn hele bureauhoekje met printer opzij zetten, gemakkelijker gezegd dan gedaan. Ik ben wel een uur bezig geweest met het loskoppelen van apparaten. En toen kon ik er nog nauwelijks bij. ´Weet je wat ik nodig heb?´, zei ik tegen HS,´een ragebol.´ Ik zag dat HS het in zijn hoofd opsloeg. Niet voor mijn verjaardag of Sinterklaas, had ik eraan toe moeten voegen.

Een rothoekje om schoon te maken

Toen ik voor het eerst een mobieltje kreeg was ik behoorlijk teleurgesteld dat het ding om de zoveel uur opgeladen moest worden. Je kunt wel overal iedereen in de wereld bellen zonder draden maar je hebt altijd batterijen nodig. Voor alles trouwens. Dat vind ik zo primitief.
HS zat in de keuken naar een TellSellreclame te kijken. Toen ik wat wilde zeggen zei hij:´Shhht.´ De TellSellman prees een oplader aan waar alle batterijen in konden ook de niet oplaadbare. ´Zoiets heb ik nodig´, zei hij. ´Ik wil een leven zonder draden en batterijen´, zei ik.
Ik heb me ook jarenlang verbaasd over de gebrekkige fietsverlichting. Die stomme draadjes die je altijd lostrok als je je fiets parkeerde. De dynamo die net het wiel niet raakte. De lampjes die gejat werden. En dan de boete die je kreeg als je zonder verlichting reed. Het ontlokte bij mij de cliché uitspraak: ´Ze kunnen wel met een raket naar de maan maar fatsoenlijke fietslampjes produceren is te ingewikkeld voor de heren wetenschappers.´

Een reikhalzende meerkoet

Middagrust

Bob raakt gefrustreerd als het de hele dag regent. Uit armoede zit hij op het terras


´s Middags heerst hier rust. Bob ligt op zijn uitkijkpost voor het raam en snurkt, zoals gewoonlijk, heel zachtjes. HS is op zijn comfortabele fauteuil in de keuken weggedommeld en schopt af en toe denkbeeldige vijanden weg. De zwanen drijven vlak voor het keukenraam in het water, kopjes in de veren. Iets verderop slapen de vrijgezelle mannetjeseenden, the gang zoals wij ze noemen. De meerkoet is verdekt opgesteld onder het drijfhuis van de overburen. Ze heeft nog 1 donszacht jong en ze is bereid haar leven voor dit mormel te geven.

Vanochtend zwom er een moedereend met twee kleintjes langs. De meerkoet ging er onmiddellijk achteraan en joeg ze op tot ze verdwenen waren. Ze is de bully van de buurt.
Als HS de gevederde gemeente voedert vliegt moedereend soms helemaal omhoog naar zijn uitgestrekte hand. Je schrikt je dood. Vlakbij de witte brug zitten wel 16 zwanen naast een soort zandbank te vissen. Ze komen af en toe met hun kop boven water om adem te halen maar meestal zie je alleen hun romp.
De twee zwanen die op Steigereiland rondzwemmen waren er vorig jaar niet. Hebben zij ergens een nest? Kunnen we jongen verwachten? Ik ben het allemaal aan het bestuderen. Ook het verschijnsel van de vrijgezelle jongens. Er zwemt ook een moedereend rond met 5 dochters. Zijn eenden eerst bruin en verkleuren ze later, als het mannetjes zijn? Of zijn er meer vrouwtjes dan mannetjes? We zoeken het op.

De middenstanders op IJburg floreren niet zo goed als de zwemvogels. De één na de andere winkel sluit. Het zijn dan ook peperdure kinderkledingwinkels, peperdure speelgoedwinkels, maar ook de fietsenwinkel was dicht. Er is wel weer een andere voor in de plaats gekomen. En een schoenmaker. Je kunt gemakkelijk overleven zonder ooit van dit eiland aftekomen.

Twee Strepen aan de muur

                
                                              Een vroege Wim Streep

                                              Een vroege Jon Streep

In handen van idioten

Als ik over eindexamens hoor huiver ik. Ik moet dan altijd denken aan mijn eigen middelbare schooltijd. Het was eindexamenjaar en op een dag kwam er een kerel de klas in. Hij noemde mijn naam en vroeg wie dat was. Ik stak mijn hand op. Het bleek de rector van de school te zijn, wij hadden hem nog nooit eerder gezien. De scholengemeenschap, het woord alleen al, bestond uit twee gebouwen. Het hoofdgebouw en de dependance. Wij zaten natuurlijk in de dependance. De man ging tegen me tekeer: als ik zo door zou gaan met mijn lage cijfers, zou ik zeker zakken voor het examen. Ik moest, volgens hem, flink mijn schouders eronder zetten wilde ik een kans van slagen hebben. Enzovoorts, enzovoorts. Ik stond perplex.
Ik vond het een uiterst vernederende ervaring die ik in die tijd natuurlijk helemaal niet kon gebruiken. Ik vind het jammer dan ik niet als volgt heb gereageerd: 'Who the fuck are you, ik ken u helemaal niet. Wat weet u van mij, hoe durft u hier binnen te komen en mij de les te lezen. Flikker toch op, idioot!' Maar ik zweeg.

Als ik er ruim 40 jaar later aan terugdenk, besef ik dat de rector het ook anders had kunnen aanpakken. Bijvoorbeeld door mij jaren ervoor apart te nemen en te vragen: Wat is er? Je hebt nogal moeite met leren. Kun je misschien hulp gebruiken?
Op de lagere school heb ik nooit problemen gehad, ik kan me niet herinneren dat ik ooit op een neerbuigende manier behandeld ben. Dat was dan ook een Montessorischool, een kind werd er door volwassenen als gelijkwaardig behandeld.
Ik had eenvoudigweg pech dat ik op dat lyceum ben beland.
De directeur van de kleuterkweek, waar ik 2 jaar op zat, kende alle leerlingen. Als er wat met je aan de hand was, zag hij dat aan je gezicht. Zo kon het dus ook.

Kings of Leon

Kings of Leon, bestaande uit 3 broertjes en 1 neef Followill, vertrekken na een concert ieder in een eigen Mercedes. Ze worden verwende prinsjes genoemd


Een goede drummer is de halve band, zeg ik altijd. Een drummer moet manisch zijn zoals Keith Moon. Drummen of je leven ervan afhangt. Goede drummers sterven dan ook jong. Niet allemaal natuurlijk. Met de kennis van nu kijk ik naar Ringo Starr. Is er iemand ooit opgewonden geworden van zijn techniek? De vraag stellen is hem beantwoorden. Had Ringo een specifieke stijl, herkenbaar uit duizenden andere? Ook bij Charlie Watts valt een echte rockchick in slaap. Charlie aait een beetje met zijn kwasten. Het is een wonder dat de Beatles en Stones met die handicap zo groot zijn geworden.

Mijn oud-collega's wezen me op Queens of the Stone Age. Sinds 1980 ben ik niet meer zo gepassioneerd bezig met muziek. Ik merk wel wat er op mijn pad komt. Via via komt het tot me. De jongens van QOTSA zijn allemaal manisch. Totaal bezeten.
Een paar jaar geleden ging er een gerucht dat Them Crooked Vultures in Paradiso zouden optreden. Weer zo'n hype, dacht ik, als the Artic monkeys destijds. Als je die niet kende, hoorde je er niet bij. Pas veel later hoorde ik muziek van de Vultures, een gelegenheidsband van de zanger van QOSA,leden van The Foo Fighters en Led Zeppelin. Verrassend, verschillende generaties door elkaar. Een keigoede band.

Dit weekeinde zapte ik langs PinkPop. Een bandje viel me op door hun energie en uitstekende podiumpresentatie. Bij zo'n popfestival heeft het publiek de helft van het aandeel, als het goed is. Kings of Leon zweepte het publiek op tot massaal meezingen. Goede zanger en een intense drummer. Mijn hitpick van deze week. KOL met Use Somebody.
Luister ook naar Sex on Fire

Usesomebody

Ting Tong en microtesla

In een aflevering van Little Britain gaan Ting Tong en mr. Dudley op vakantie naar een camping in Belgie. Ze verblijven in een caravan van zijn broer, ook zo'n onaantrekkelijk type met vet haar en een leren vest. Hij is getrouwd met een Russische del die flirt met mr. Dudley. Dat maakt Ting Tong furieus. Ze ontmaskert de sloerie als pornoster. In de plaatselijke pornowinkel vindt TT een dvd met de Russische die bezoekt krijgt van 7 dwergen.

De camping bevindt zich precies onder een hoogspanningsmast. Armoediger kan niet. Wij wonen naast zo'n mast. Het is dat we een dak boven ons hoofd nodig hadden maar er zijn bewoners die zonder probleem hier een ark hebben gekocht pal naast de spanningskabels.
In de krant staat een artikel over de hoogspanningsmasten in Muiderberg, hier niet ver vandaan.De bewoners van de huizen in de buurt willen er weg. In 2006 is het voltage boven de huizen opgeschroefd naar 380 kilovolt. Uit internationaal onderzoek is gebleken dat kinderleukemie vaker voorkomt in gezinnen die onder zo'n mast wonen. In Nederland gaat het om een extra kind per twee jaar. Maar, schrijft de correspondent, een direct causaal verband is echter nooit aangetoond.
Wat moet je daar nu van denken?
De bewoners in Muiderberg worden uitgekocht. 'Uit voorzorg adviseerde het Rijk gemeenten in 2005 de blootstelling aan het magnetisch veld zoveel mogelijk te beperken, liefst onder de veilige waarde van 0,4 microtesla. Volgens Europese richtlijnen mogen mensen worden blootgesteld aan maximaal 100 microtesla.'

Een taakje voor de man

             Een taakje voor de vrouw, elke dag mediteren in een mooi landschap

'Are you a stay-at-home mom?', vroeg Oprah aan een moeder van een zesling. Nee, ik heb er nog een full-timebaan naast, nou goed. Dr. Phil zegt altijd dat het werk van een moeder gelijk staat aan 2 fulltime banen. Omdat het 24 uur per dag door gaat.

De VPRO had gisteren een thema-avond over tweeverdieners. Ik hou er niet van maar zapte langs een kringgesprek van stellen. Eén vrouw beweerde: 'Vrouwen willen altijd dat hun man meer doet in het huishouden. Maar als hij dan meehelpt is het nooit goed. Hier ligt een taakje voor de vrouw, prijs hem inplaats van hem te bekritiseren.'
Welja, weer een taakje erbij. Leer goed schoonmaken, dat lijkt me een uitstekend taakje voor de man. Want die vrouw zeurt niet om het zeuren. De meeste mannen hebben nu eenmaal geen kaas gegeten van afwassen, stofzuigen of kleding wassen. Ik ken ze die de vaat nat in de kast zetten. Of de was te heet wassen en de vloerdweilen zonder eerst te stofzuigen zodat het vuil zich alleen maar verspreid. Of de onderkant van de borden niet afwast. Vind je het gek dat vrouwen dan zeggen, laat mij het maar doen.

Ik weet niet of schoonmaken in de genen zit. Ik heb in mijn leven maar één man meegemaakt die netter was dan ik. En dat was een heel vervelende kerel. Terwijl de meeste vrouwen die ik ken veel georderner zijn dan ik. Die sorteren zelfs schroeven, moeren en spijkers.
Eigenaardig is dat, het zijn altijd vrouwen die elkaar bekritiseren inplaats van solidair te zijn.

Bob heeft een nieuw halsbandje

Ik heb maar weer een stukje klittenband om Bob zijn nek gedaan met zijn naam en telefoonnummer. Hij kan ook gescand worden want hij is gechipt.

De onderkant van een kat

Als je op de Dierenasielsite kijkt kom je heel wat slordig ontworpen katten tegen. De een heeft een zwarte vlek op zijn neus terwijl zijn vacht wit is. De ander heeft een Hitlersnor. Ze zijn een beetje afgeraffeld door de Schepper. Terwijl er over Bob,s ontwerp nagedacht is. Zijn tekening is synchroon op zijn kopje, hij heeft een prachtige cirkel op zijn zij. Maar over de onderkant is ook gebrainstormd, panterachtige vlekken. Hij laat ze zien op de foto.
Het maakt katten natuurlijk niets uit hoe ze overkomen. Bob kijkt nooit in de spiegel. Iyam what Iyam, zegt hij, deal with it. Het Engels heeft hij geleerd van Popeye.
Gisteren kwam hij thuis zonder bandje en met kauwgom in zijn nek. Verschillende scenario,s passeren de revue, heeft een kauwgomkauwend kind hem aan zijn riempje getrokken? Is hij ergens aan blijven hangen en heeft hij zich losgerukt en is hij daarna bespuugd met kauwgom?
Bob mag dan stripverhalenengels spreken, een steekhoudende Nederlandse zin is er nooit uitgekomen. Alleen Miauw.

Welcome to my world

Laatst stond het journaal aan en de nieuwslezer waarschuwde voor schokkende beelden. Het item was: wantoestanden in het slachthuis. Ik zapte natuurlijk direct weg maar kon niet voorkomen dat ik een koe zag in de slachtruimte die uitgleed en viel. Ik begrijp niet dat mensen daar met droge ogen naar kunnen kijken.
Toen ik mijn vroegere oppaskind tegen kwam met haar 2-jarig zoontje viel het me op dat de peuter zo triest keek. Ik kreeg hem niet uit mijn gedachten en huilde bij thuiskomst. Wat voor toekomst heeft dat ventje?, snikte ik tegen mijn huisgenoot. Ik ben bang dat ik te empathisch ben. Het is een soort Jezuscomplex, ik moet van mezelf het leed van de hele wereld oplossen. Niet normaal, lijkt me.
Je psychologische huid is verbrand, zegt dr. Phil tegen mensen die bij het minste geringste overstuur raken.Vooral bij kinder- en dierenleed. Zo was ik bang dat ik de dood van mijn lieve Josephine niet zou overleven. Ze werd volkomen onverwachts ziek en drie dagen later was ze dood. Ik heb drie dagen gehuild. Niet normaal, vond mijn collega. Toen zijn kat doodging was zijn vriend net zo aangeslagen als ik. Die man voelt ook alles dubbel zo erg.
Je moet wat ongevoeliger worden, zegt HK regelmatig. Op internet lees ik dat je niets aan overgevoeligheid kunt doen want dat is nu eenmaal je karakter.
Was ik vroeger ook al zo? Als mijn kleine zusje huilde, sneed dat door mijn ziel en snikte ik zachtjes mee. De wereld was nog klein en net te behappen. Nu staan we dag en nacht in contact met de hele aardbol en zie je al het onrecht dagelijks langs komen. Vandaar dat ik alleen tot rust kom op een eiland, in een hotelkamer die dagelijks wordt schoongemaakt. Dan heb ik zo min mogelijk zorgen. Daalt het vliegtuig bij Schiphol en zie ik op de grijze grond de auto's jachtig van A naar B rijden, dan denk ik, hier gaan we weer, ergernis, onrust en gepieker.
Dick Cavett zei tegen zijn vrouw nadat hij behandeld was met elektroshocks: Hier ben ik, ik behoor weer tot de levenden.
De normale staat van de mens zal, denk ik, gezonde onverschilligheid zijn. Voor gevoelige types dus alleen te bereiken met een flinke stroomstoot, vrees ik.

KidsInSpace

Ik kocht bij Blokker handige dozen die je met drukkertjes in elkaar zet. Voor al uw troep waar u geen raad mee weet. Tijdens het reorganiseren, een taak die nooit ophoudt, vond ik deze aandoenlijke foto van de KidsinSpace. Jammer van de datum. Hij is net genomen voordat de kids gingen verhuizen naar de woning van opa en oma.