De loodgieter

Bobje heeft dit fijne zitje van tante Bea en oom Marcel gekregen en maakt er dankbaar gebruik van (let op hangstaart)

De loodgieter kwam langs want alle woningen lekken. De man had het over de boot en de ark. Onze ark en alle andere liggen schuin waardoor het dooiwater naar de rand van het dak loopt zo naar binnen. Met kerst had HS 10 liter water opgevangen. Hij heeft het bewaard als bewijs. Tijdens ons verblijf in Madeira is de riolering kapot gevroren. Via de badkuip liep de net gelegde vloer onder. HS´familie had net alle verhuisdozen in de badkamer gezet. De pijpleidingen waren wel geisoleerd door Eigen Haard behalve het kleine stukje waar Waternet verantwoordelijk voor is. Men noemt het kinderziektes maar je kunt van tevoren toch wel bedenken welke problemen zich voor kunnen doen. Denk ik dan. Dat leer je toch op de architectenacademie?
De architecte van de waterwoningen stelt allerlei eisen zodat haar ontwerpje niet verpest wordt door menselijk gedrag. Geen fietsen bij de woning plaatsen. De muren van het terras moeten bruin blijven. Ik vraag me af of ik mijn was wel buiten mag hangen. Vast niet. Zo armoedig.

In de jaren 50 kwam men op het lumineuse idee huisvrouwen te betrekken bij het ontwerp van het huiselijk interieur. Ze adviseerden over de hoogte van de aanrecht, de plaats van de keukenkastjes en dergelijke. In die tijd speelden het leven van vrouwen zich hoofdzakelijk af in de keuken.

Tegenwoordig zijn vrouwen architect en hebben een werkster. Ze zijn vervreemd geraakt van de praktische kant van het wonen. Waar plaats je je fiets? In de garage natuurlijk.