Onze nieuwe overburen vinden hun waterwoning fantastisch. Ze kwamen hier op een zonnige dag. En terwijl oma de buitenkant van de woning poetste en binnen de dozen werden uitgepakt, sprongen de kinderen als bommetjes in het water. Vanaf hun steiger of het ophaalbruggetje. Gisteren vierde het buurjongetje zijn verjaardag met zijn vriendjes. Ik durf te wedden dat hij 's avonds tegen zijn ouders heeft gezegd: 'Dit was de leukste verjaardag ooit!'
 |
| De leukste verjaardag ooit |
 |
| Marokkaanse bommetjes |
In de eendenwereld gaat alles als vanouds. De woerden hebben hun verenkleed en vleugelpennen terug. In de zomer verliezen ze die en kunnen ze tijdelijk niet vliegen. Omdat ze dan kwetsbaar zijn hebben ze de schutkleur van de vrouwtjes. Ik heb het natuurlijk allemaal opgezocht. De eenden vormen in deze tijd stelletjes en dat gebeurt met veel agressie. Lulu is voorzien van een vrijer en denkt dat het watergebied rondom onze woning haar territorium is. Inclusief HS' rubber bootje.
Er hangen veel vrijgezellen rond die niet de charme van Lulu's verloofde hebben, vermoed ik. Ze komen maar niet aan de vrouw. In onze ogen zien ze er allemaal hetzelfde uit. Alhoewel, HS zegt vaak als hij een doodgewone eend ziet: 'Dat is dat vrouwtje van twee jaar geleden.'
Er is weinig verschil tussen mensen en dieren. Stelletjes vormen, kinderen krijgen. De woerd vertrekt zodra de kuikens uit het ei zijn, als een Zuid-Amerikaanse minnaar. Tot die tijd beschermt hij zijn vrouwtje tegen indringers en aanranders.
 |
| Lulu valt een rivale aan terwijl haar verloofde toekijkt |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten