Het is me toch een bedrijvigheid hier rondom het huis. De meerkoetjes hebben kuikens gekregen waarvan er vijf het tot nu toe overleefd hebben. Ze groeien als kool en beginnen al zelf te eten. Vader en moeder zijn 24/7 bezig het naar hun zin te maken. Zij trotseren de agressie van Case, de verloofde van Lulu en proberen een graantje mee te pikken als we ze voeren. Dat voeren is natuurlijk helemaal fout maar zie maar eens die smekende blikken van Lulu's kroost te weerstaan. Of het zielige gepiep van de meerkoetkuikens. Hans strooit af en toe wat broodkruimels in het water, maar met mate. Ik geef ze een handvol kattenbrokjes met veel groente en eiwitten in de hoop dat hun maag dat verdraagt. Wij hadden de indruk dat er de afgelopen maanden weinig voedsel in het water zat als gevolg van de lange winter. Nu de zon weer schijnt moet het toch mogelijk zijn dat de zwemvogels zelf hun broek ophouden qua eten.
 |
| Kijk eens hoe groot Lulu's grut is geworden |
 |
| Case, Lulu's verloofde, is heel irritant. Hij pikt zijn kuikens en probeert ze te verdrinken |
Hans had zijn bootje uit de winterstalling gehaald en in het water gelegd. Hij wil altijd dat ik met hem ga varen maar ik vind het nogal een wankel geval. Mevrouw Zwaan is niet blij met het rubberen bootje. Zij probeert telkens de touwen door te bijten.
 |
| Portret zwanengezin |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten