Dat alles tussen mijn oren zit, bewees het akkefietje van vandaag. Ik bevond mij weer op het Amstelveld. Ik voel me de laatste tijd levensmoe. Soms wil ik het bijltje erbij neergooien, steeds weer The circle of life. Alle buren hebben baby's, zijn net begonnen met hun leven. Vroeger vond ik het opwindend als er een babytje werd geboren. Nu denk ik, zo gaat het al duizenden jaren. Altijd maar hetzelfde. Alle goede boeken zijn al geschreven, de beste schilderijen al geschilderd. Elke dag maar weer mijn best doen om er iets van te maken en toch nooit echt genieten. Ik zit op dit moment de rit gewoon uit. In zo'n gemoedstoestand vind ik mezelf niet alleen lelijk, ook iedereen om me heen zit ik te bekritiseren. Slecht bijgehouden wenkbrauwen, een witte legging om een dikke kont, een neus die vol mee-eters zit. Met andere woorden, ik zie slechts het negatieve, alsof dat expres uitvergroot wordt. Ik weet dat het aan mij ligt en probeer die gevoelens te negeren. Opstaan, douchen, gezicht tekenen, glimlachend het pand verlaten en net doen of ik normaal ben..
Eenmaal op het Amstelveld kreeg ik het gevoel alsof ik in The Night of the Living Dead was beland. Schuifelende kleurloze dametjes die allemaal op elkaar leken. Geen enkel persoon sprong er uit. Tuinierende zombies, dacht ik. Ik werd bijna boos op die vrouwen die slonzig met zakken planten liepen te slepen.
Ik had met HM afgesproken. Hij woont ook al minstens 30 jaar in Amsterdam maar deze plek kende hij niet. Hij stond bij een stalletje naar reuzedahlia's te kijken. Ik tikte hem op zijn schouder. 'O, gelukkig, je bent er. Ik was even bang dat ik je niet zou kunnen vinden want al die dames lijken op jou. Een Amstelveld vol Hetties.' Dat was een vies koekje van eigen deeg waarvan de smaak uiteraard de hele dag in mijn mond bleef hangen. Terwijl HM dat helemaal niet zo bedoeld had.
Thuis smeekte ik om een complimentje. 'Zeg me alsjeblieft dat ik niet zo'n kleurloos kromlopend oud wijf ben?' 'Welnee', zei Hans,'je bent mijn sexbom.' Wie moet je nu geloven? Je bent wat je denkt dat je bent. Of zoiets.
Het enige dat werkt: Lachtherapie I
Lachtherapie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten