Een gezonde man en een eigen zwembad

Hans is gezond verklaard

Gisteren ben ik voor het eerst sinds wij op Steigereiland wonen in het water gedoken. De buren, hun kinderen en honden doen dit al jaren. Zodra de zomer echt is begonnen, drijven de bewoners, als het even kan, op luchtbedden en surfplanken langs. De jeugd van IJburg zwemt meer dan dat ze loopt.

Het terras boven is met deze hitte te warm om op te zitten. Het kleine steigertje aan de keukenkant ligt tot een uur of 16.00 in de schaduw. Ik heb er twee zware tuinstoelen naartoe gesleept met fijne kussens en nu is het zomaar ons favoriete plekje geworden. Hans is genezen verklaard, de dokter zei dat hij hem voorlopig niet wil zien. Hans zit nu de hele dag op het steigertje te lezen. En laat af en toe Blanche uit. Dat geloof je toch niet!

 

Zwemmen in natuurwater trok me niet zo. Ten eerste leek het me te koud en ten tweede drijft er van alles. En ten derde kun je geen baantjes trekken. Iedereen verzekerde me dat het nu een goede temperatuur had en schoon was. Gisteren maakte ik dus mijn eerste plons en zwom langs de huizen richting grotere plas. Het was heerlijk en veel aangenamer dan het chloorbad dat ik gewend ben. Het water smaakte een beetje naar aarde en was helder. Baantjes trekken is niet nodig. Ik zwem naar de overkant en terug. Eerst ging het wat moeizaam maar op een gegeven moment had ik de slag te pakken.

De kinderen wonen praktisch in het water

Vanochtend deed ik mijn nieuwe Speedo badpak aan. Nam een handdoek mee en liep naar het eind van steiger B. Daar kun je gemakkelijker via een trapje in en uit het water komen. Ik heb er ongestoord kunnen zwemmen. Geen tegenliggers zoals in het zwembad. Geen kakelende bejaarden die in groepen zwemmen. Een heel meer voor mij alleen. Alleen in het midden bleven er steeds waterplanten aan mijn tenen hangen. Verder was het een perfect Zen-begin van de dag. Een half uur flink strekken die armen en benen met de schoolslag. En eindigen op de rug genieten van de hemel en de wolken. Wat een luxe, wat een vrijheid. Ik ben zo blij met dit nieuwe ochtendritueel dat ik bijna vergeet Blanche uit te laten. Ik ga een zwemvestje voor haar kopen, kan ze met me mee de grote plas op.