Wandelbuddy

HK belde. ´Waar was je nou?´ `Akkefietjes, ditjes en datjes, gedoe, je kent het wel.´ HK begreep precies wat ik bedoelde. Ik kreeg een ingeving. ´Waarom spring je niet op de tram. Dan kunnen we op IJburg wandelen.´ Twee minuten later was hij er al. Ik wilde graag het landelijke wandelpad verkennen. Als je rechtsaf slaat kom je in Diemen, ga je links dan kom je uiteindelijk in Muiden. Ik durf daar niet alleen te lopen. Het is nogal afgelegen ook al zie je in de verte de Rembrandttoren. De omgeving doet me ook denken aan de Engelse ´moors´waar moordenaars hun lijken dumpen. En als de mist over de vlakte hangt, verwacht je elk moment de Hound of the Baskervilles. Dus ik was blij dat ik een wandelpartner had. Wandelen en ouwehoeren, over politiek, vrienden, familie, showbiznieuws, Luns, Piet de Jong, alles en iedereen passeerde de revue. HK is nu ook online.
´Ik kreeg mijn eerste rouwkaart via de e-mail´, zei hij.
´Wie is er dood?´
`Een oude kennis. Die man heeft me nog eens een brief gestuurd vol beschuldigingen en verwijten.´
´En nu is hij dood.´
Dit werkte op onze lachspieren. Toen we bijgekomen waren zochten we snel ongeverfd hout om het aftekloppen. Leedvermaak is een boemerang die keihard terugkomt. Net als je er het minst op bedacht bent.
Henk analyseert een plant met zijn neus

Hoe ongezond is zo´n mast?

De aalscholvers drogen hun vleugels