Huisje Weltevree

Wat ben ik blij met mijn huisje. Elke ochtend als ik wakker word, besef ik wat een mazzel ik heb met deze woning. Hij is net te behappen. Ik loop altijd iets achter qua onderhoud. Ik moet de slaapkamermuur nog schilderen. Maar het is te overzien. Laatst was ik op Steigereiland en die woning overweldigt me. Drie verdiepingen volgestouwd met 'spullen'. Die staan er maar te staan. Gelukkig is dat mijn probleem niet meer. Ik merk echter, als ik daar op bezoek ben, dat ik de troep moeilijk kan negeren. Het verstikt me. Zodra ik dan weer thuis ben, reorganiseer ik een laatje om mezelf tot rust te brengen. Bij mij veroorzaakt een chaotisch huis een heel onrustig gevoel in mijn hoofd. Zelfs op tv kan ik programma's over hoarders niet aanzien. Een huis plus drie garages vol met 'stuff'. En dan zo'n handenwringende vrouw erbij die niets weg wil gooien. En de rest van de familie is wanhopig.
Er zijn mensen die floreren in een chaos. Die leven op als er een deurwaarder voor de deur staat.

Er liepen mensen langs die mij buiten zagen zitten. 'Wat een lekker plekje', zeiden ze tegen elkaar.

Mijn huisje dus, mijn oase. Met de prachtige retro gordijnen. Bob en Blanche doen het hier ook heel goed. Blanche is veel rustiger. Ze heeft nog wel de gewoonte mij met blikkerende tanden aan te vallen. Als zij op bed of op de bank zit en ik kom in de buurt. Zij is niet de baas, wat zullen we nou krijgen. Ik wijs naar de vloer en zeg: 'Ga maar op de grond slapen. Hup, van de bank af.' Dan jammert ze even en dan is ze weer normaal.

Blanche wil even slapen na de wandeling

Bob gaat natuurlijk zijn eigen gang. Zo rielekst. Als ik hem 's avonds niet op tijd binnen haal, hij vindt het heerlijk om te schemeren op het terras, loopt hij naar Hans. 's Ochtends staat hij dan weer voor mijn deur. Hij steekt dus de autoweg over, je houdt je hart vast. Maar ja, liever een mooi kort leven, dan een leven lang in een gevangenis.

Bob in zijn favoriete doos

Nu ik voor Stichting AAP artikels vertaal van het Nederlands naar het Engels, is het mijn hobby geworden. En dan heb ik nog de mazzel dat buuf A. Engels heeft gestudeerd. Zij loopt mijn vertalingen na. Ik ben altijd blij met haar correcties en suggesties. We vormen een goed vertaalteam. Konden we maar een eigen bureautje beginnen en zo ons geld verdienen. Van je hobby je werk maken.

Bob heeft dieetvoer en Blanche heeft altijd honger. Ze is nog steeds een paar ons te zwaar dus ze moet op haar lijn letten

Gisteren heb ik twee ramen gezeemd, vandaag gestofzuigd. Het zonnetje schijnt. De kinderen zijn naar school. Er heerst hier een weldadige rust.
Afgelopen zondag kookte ik voor Hans. Hij heeft de bovenste verdieping te huur gezet op een Kamerverhuur site. Die avond belde er een jong stel dat vroeg of ze langs mochten komen. Ik heb ze rondgeleid en ze waren razend enthousiast. Het feit dat ze de keuken en badkamer met Hans moeten delen, vonden ze geen probleem. Hele prettige, behulpzame mensen. Niet van die types die de hele dag selfies nemen. Financieel is de druk verminderd, alleen jammer dat 30 % van de huur naar de belasting gaat. Ik heb niets tegen belasting betalen, als de straten schoon worden gehouden en de lantaarns 's avonds branden. Maar in dit geval begrijp ik niet waarom de belasting zo'n grote hap uit je inkomen neemt. Wat krijg je daarvoor terug? Niets.

Bijna alle planten waren verzopen. Ik heb wat goudsbloemen gezaaid