Je lichaam is van de staat

Tranen met tuiten, huilde Pia Dijkstra. Nadat haar wetsvoorstel voor orgaandonors was aangenomen. Voortaan is iedereen donor, tenzij hij of zij anders aangeeft. Ik heb het altijd vreemd gevonden dat bijvoorbeeld politici geobsedeerd zijn door de organen van een stervende, omdat zij een leven willen redden. Dat de donor dood gaat, daar staan ze, bij wijze van spreken, bij te juichen.

Dankzij D66 verschijnen er artikelen over wat het betekent als jij of een geliefde een orgaan afstaat. De donor moet wel hersendood zijn maar het lichaam wordt in leven gehouden, zodat gezonde organen geoogst kunnen worden.

Ineens zijn vrijwillige donors niet meer zo zeker of zij dat wel willen. Tientallen hurgers hebben hun donorschap opgezegd. Ik heb ook zo'n donorcodicil en alleen al door de actie van D66 heb ik grote zin dat in te trekken.
De arrogantie dat men denkt te kunnen beschikken over andermans lichaam, vind ik stuitend. Als er iets waar je met je handen af moet blijven zonder toestemming, dan is het toch wel je lijf.

Het wetsvoorstel heeft nu een averechts effect. Ik stel mijn organen ter beschikking nà mijn dood met als tegenprestatie: gratis crematie. Dan hoef ik daar tenminste niet meer voor te sparen