Als je over de eerste schok heen bent, het afslachten van, als je hun foto's ziet, brave, beste mensen, komt het ergste. Inplaats van als één man achter de cartoonisten te gaan staan, hoor je in Nederland uitspraken van autochtonen: ze (de terroristen) hebben toch wel een beetje gelijk. De cartoons waren niet grappig en bovendien slecht getekend. Het vrije westen heeft het uiteindelijk uitgelokt.
Die discussie had je vroeger ook over verkrachting. Had ze maar niet zo'n kort rokje moeten dragen.
Men doet nu net alsof het satirische blad door miljoenen werd gelezen. Een lullig blaadje, een soort MAD-magazine.
Of zoals in de jaren 60 met het programma Zo-is-het-toevallig-ook-nog-eens-een-keer. Daar keken mensen expres naar om zich lekker beledigd te voelen. Het ergste dat je toen als presentator overkwam was de bezorging van een taartdoos met een drol er in.
De profeet is beledigd. Dat schijnt heel erg te zijn. Zoiets als de holocaust, als ik het goed begrijp. Die cartoonisten zijn dus te vergelijken met nazi's.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten