 |
| Commentaar op Facebook: wat een oubollig plaatje. Ja, het is Facebook 1958, muts |
Dr Phil's vader was alcoholist. Soms nam hij in zijn middelbare schooltijd vrienden mee naar huis. Dan lag vader straalbeezopen op de stoep en stapten ze over hem heen. Dr Phil mag zijn vader graag citeren; de man zat vol Texaanse wijsheden maar die paste hij natuurlijk niet toe op zijn eigen leven. Phil speelde football op hoog niveau. Zijn vader heeft geen enkele wedstrijd van zijn zoon gezien.
Dr Phil realiseerde zich dat het geen enkele zin had om erkenning van die ouwe te verwachten. In plaats daarvan heeft hij zich altijd omringd door mensen op wie hij kon bouwen.
Daar moest ik aan denken toen ik iets heel onschuldigs op Facebook plaatste. Hoe jammer het was dat we in 1958 nog geen Facebook hadden. Dan was ik als 8-jarige de hele dag online geweest en 'snachts stiekem ook. Ik kreeg er uitsluitend misplaatste afzeikopmerkingen over. Waarom? Niemand die gezellig mee fantaseerde over internet in de jaren 50. Het is net of iedereen gefrustreerd achter zijn computer zit te wachten tot hij een ander kan neersabelen. Meestal wordt de tekst niet eens goed gelezen. Ik reageer nooit op die opmerkingen. Of je vat het of niet. Ik dacht wel, wat doe ik hier eigenlijk. Het lijkt de middelbare school wel.
Wat dat betreft hoef je voor een steuntje in de rug niet op je Facebookvrienden te rekenen. Het medium haalt het slechtste in de mens naar boven.
Je moet het toch hebben van je echte vrienden, ook al zijn dat er lang geen 5000.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten