Drolletje Drie

Koning Bob met zijn mollige pootjes

Blanche mag graag haar eigen drollen opeten. Ze doet het stiekem, in de hoek van de badkamer of onder een lage tafel. Dan wil ze op mijn schoot zitten, ik til haar op, zij likt mij. Alsof je gekust wordt door een drol.

Ik ging natuurlijk googlen hoe dat komt en wat je er aan kunt doen. Heeft ze een moeilijke jeugd gehad, mist ze wat mineralen of is het dwanggedrag?
Die jeugd van haar was vooral voor mij frustrerend. Ik vermoed dat ze te vroeg bij haar moeder is weggehaald. Ik deed alles volgens de regels: de hond in de bench (benz, schrijven mensen op internet) laten slapen. Niet op je bed. Ook al liet ik haar 10x per dag uit, 's ochtends lag ze ontspannen in haar eigen poep en pies. Normale honden zouden dat niet doen. Het heeft bijna drie jaar geduurd voordat ze enigszins zindelijk was. Ze wil nooit naar buiten. Ook zo eigenaardig. Andere honden springen een gat in de lucht als ze de riem zien, Blanche verstopt zich. Als we dan eenmaal op straat lopen, tippelt ze zonder problemen 2 uur mee op haar korte pootjes.

Onderdaan Blanche

Wat het poep eten betreft krijg je verschillende adviezen. Je moet haar afleiden en veel met haar spelen. Verder kun je in haar voer sperziebonen verwerken zodat ze wel vol zit maar niet dik wordt. Meng je er ananas doorheen, dan smaakt de drol niet meer lekker. Ik heb ook ergens gelezen dat een stukje eierkoek helpt. Daar zou ammonia inzitten waar ze behoefte aan heeft.
Gisteren kreeg ze een bord vlees met sperziebonen en vanochtend betrapte ik haar weer in de badkamer. Er lag een drolletje voor haar neus. 'Niet opeten!', riep ik luid, 'Foei, bah.' Foei heb ik van Martin Gaus geleerd. Als ik de poep verwijder, durft ze me ook nog aan te vallen. Alsof ik snoepgoed afpak. Daarna gooi ik het in de wc en dan komt ze nieuwsgierig over de rand kijken hoe het ding wegspoelt. 'Poep moet in de wc, Blanche, poep moet in de wc', articuleer ik. Dan houdt ze haar koppie zo aandoenlijk scheef alsof ze de woorden opslaat in haar kleine hersentjes. En gaat daarna weer een wippie maken op haar petfles. Ik poets haar tanden tegenwoordig met een oude tandenborstel gedoopt in een mix van water en mondwater.


Bob wil eten, Bob wil naar buiten, Bob wil weer naar binnen, Bob wil uit de kraan drinken, Bob wil eten, Bob wil naar buiten, Bob wil naar binnen. De hele dag door.

Blanche: kat in de zak of hond in de tas? Ik: blanke slavin