Ik schaamde me altijd dat ik introvert was. Wat ook niet hielp was dat mijn vader in ongemakkelijke situaties zei: 'Wat ben je toch een schijterd.' Hij herkende zichzelf in mij, denk ik. Had hij maar gezegd: 'Nee hoor, je hoeft die vreemde meneer geen handje te geven.' Ik heb tijd nodig om te ontdooien en kijk graag de kat uit de boom. Met wie heb ik eigenlijk te maken, dacht ik als 4-jarige. Juist goed.
Ik heb op mijn werk bij de krant wel geleerd om gastvrijer te zijn. Afgekeken van mijn collega's die dat van nature hadden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten