dinsdag 23 mei 2017

Katholieken, elastieken

Ik kijk nu naar een documentaire The Keepers over de onopgeloste moord op een jonge non in Baltimore. Eind jaren 60. Ik heb relatief veel vrienden en kennisen die katholiek zijn opgevoed. Geen van hen heeft goede herinneringen aan de nonnen en paters die op school les gaven. Sadistische wijven met onvoorspelbaar agressief gedrag en kille, gefrustreerde mannen. Op z'n best. Ik ken niemand die katholiek gebleven is.



In Baltimore is iedereen katholiek. Op de prestigieuze school waar de jonge meiden vereerd zijn om naar toe te gaan, worden ze sexueel misbruikt door het hoofd van de school, een priester. Hij pikt de meiden er uit, die tijdens de biecht hebben verteld dat ze door een familielid of buurman misbruikt zijn. Om van hun zonden af te komen moeten ze de priester pijpen en de sperma inslikken. Dan zal God hun vergeven. De meest onverkwikkelijke zaken gebeuren er achter gesloten deuren. De meisjes worden uitgeleend aan vrienden van de priester. Hij heeft altijd een pistool op tafel liggen waarmee hij ze tot zwijgen dwingt.
De jonge non vermoedt dat er iets aan de hand is, ze ondervraagt de meisjes op een subtiele manier. En verzekert ze dat ze actie zal ondernemen.De volgende dag is ze vermist en twee weken later wordt haar lichaam gevonden. Alles gaat in de doofpot. De broer van de priester is politieman. De meiden zijn ervan overtuigd dat, als zij hun mond open doen, hun hele familie gedood zal worden.
Ruim 40 jaar na dato gaat een groep oud-leerlingen op zoek naar de waarheid.



Religie is in eerste instantie goed bedoeld om mensen houvast te geven. In de praktijk geeft het vrij spel aan perverselingen. Bovendien laat het enorme littekens achter bij goedgelovige kinderen. Het maakt niet uit welke godsdienst of sekte, in de praktijk is het een verknipt zooitje.

Wat wij als ongelovigen leerden was: rekening met elkaar houden, je aan de wet houden en een ander behandelen zoals je zelf behandeld wilt worden. Je hebt maar een leven en je probeert er het beste van te maken. Als in die tijd een of andere leraar me had betast, was ik gillend naar mijn ouders gerend.
Ik walg van het stiekeme dat religie in de mens aanwakkert. Ik heb er totaal geen respect voor.  Sinds de islam zijn intrede heeft gedaan in Nederland zijn we weer terug bij af. Alsof de jaren 60 en het verzet tegen misplaatste autoriteiten nooit heeft plaats gevonden.



Ja hoor, weer een aanslag. Dit keer op kinderen tijdens een popconcert.
In Amsterdam droeg een politie-agente een hoofddoekje. Misplaatste solidariteit en behoorlijk naief. Je moet telkens weer uitleggen wat een moderne democratie inhoudt: scheiding van staat en geloof.  In mijn ogen is de islam een totalitaire ideologie. Het wordt keer op keer bewezen door ' incidenten '. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten