Het is ongelofelijk hoe het rouwproces volgens het boekje verloopt. Eerst ongeloof, ontkenning. Dan rauw verdriet. Boosheid. Ik schiet de persoon die Bob heeft doodgereden dood. Ik ken mensen in de criminele wereld dus het moet niet zo moeilijk zijn om aan een pistool te komen. Een kogel door het hoofd. Het brengt Bob niet terug maar herstelt mijn gevoel van rechtvaardigheid. Was dat je moeder of je vader? Jammer dan Het was mijn kat. Oog om oog, tand om tand. Hoeveel jaar moet je daarvoor zitten? Pim Fortuyn is 15 jaar geleden doodgeschoten. De dader is allang weer op vrije voeten. Dus met goed gedrag 3 jaar en een jaar een enkelband.
De dag erop liet ik dat idee varen.
Dinsdag haalde ik de as van Bob op. Met een pootafdrukje in gips en een plukje haar. Hij is weer thuis. Ik geef, heel raar, de urn regelmatig kusjes en zeg: 'Lieve Bobje.'
Woensdag werd ik uitgeput wakker. Alsof ik gevecht met Mohammed Ali achter de rug had. .Hij heeft me alle hoeken van de kamer laten zien. Maar er was ook rust. Acceptatie. Het is achter de rug.
Ik heb er vrede mee.
Vandaag ging ik wandelen en wist het zeker: deze winter ga ik naar Portugal. Met Blanche. Dat heb ik altijd voor ogen gehad en ik heb iets nodig om naar uit te kijken. Daar heb ik altijd de rust om te schrijven, tekenen, lezen, fotograferen en eindeloze strandwandelingen met Blanche maken. Mooi weer en een internetverbinding, meer hebben we niet nodig.
Dus, ken je iemand die mijn huisje wil huren drie maanden in de winter dan hoor ik het graag.
Dit is de eerste bladzij van het volgende hoofdstuk van mijn leven. En dat van Blanche.
De dag erop liet ik dat idee varen.
Dinsdag haalde ik de as van Bob op. Met een pootafdrukje in gips en een plukje haar. Hij is weer thuis. Ik geef, heel raar, de urn regelmatig kusjes en zeg: 'Lieve Bobje.'
Woensdag werd ik uitgeput wakker. Alsof ik gevecht met Mohammed Ali achter de rug had. .Hij heeft me alle hoeken van de kamer laten zien. Maar er was ook rust. Acceptatie. Het is achter de rug.
Ik heb er vrede mee.
Vandaag ging ik wandelen en wist het zeker: deze winter ga ik naar Portugal. Met Blanche. Dat heb ik altijd voor ogen gehad en ik heb iets nodig om naar uit te kijken. Daar heb ik altijd de rust om te schrijven, tekenen, lezen, fotograferen en eindeloze strandwandelingen met Blanche maken. Mooi weer en een internetverbinding, meer hebben we niet nodig.
Dus, ken je iemand die mijn huisje wil huren drie maanden in de winter dan hoor ik het graag.
Dit is de eerste bladzij van het volgende hoofdstuk van mijn leven. En dat van Blanche.
 |
| En er is ruimte voor logees |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten