Blanche was vandaag weer zo'n ijverige leerlinge. Ze kan eigenlijk alles al van nature. Je moet het alleen een beetje stimuleren. Wacht, zit, kijk, volg. Gisteren vertoonde ze opeens waakgedrag. De lucht werd donker, de wind stak op en de parasol zwiepte heen en weer. Begon ze zomaar te grommen en te keffen. Wilde ze mij waarschuwen voor komend gevaar? Ze gaat tegenwoordig uit zichzelf in de hondentas slapen. Wel zo gemakkelijk als ze straks meevliegt naar Portugal. De cursusleidster zei dat Blanche minstens een uur vrij moet kunnen rennen. Dat wist ik niet, ik houd haar altijd angstvallig aan het lijntje. Morgenvroeg maar eens het Diemerpark verkennen voordat de pitbulls en jachthonden wakker zijn.
 |
| Bob: 'Dans, Blanche, dans!' |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten