Het zonnetje in huis

Blanche pakt een laatste zonnestraaltje

Gisteren waren we weer in het Westerpark voor de 5e les van de puppycursus. Op zaterdag is het een komen en gaan van hardlopers in het park.
Mijn gedachten gingen terug naar 40 jaar geleden. Golfjes, golfjes, golfjes. Ik zette de eerste wankele schreden op het hardlooppad. In Amerika waar ik een tijdje had gewoond, was joggen de normaalste zaak van de wereld. Mijn toenmalige vriend had nog meegelopen in de Boston Marathon en zag groen en geel toen hij bij de finish aankwam. Daarna lag hij drie dagen kapot op bed. Dat leek me niets. Maar een paar rondjes rennen kwam zowel mijn humeur als mijn lichaam ten goede. Terug in Nederland holde ik naar het dichtstbijzijnde park. Hoon en ridicuul van junken en alcoholisten die niets beters te doen hadden dan mensen uitlachen, begeleidden mijn hardlooppogingen. Ik kwam zelfs de 2e rangskomiek Piet Bambergen tegen die riep: 'Ze hebben hem al.'
Eerst was na één rondje uitgeput maar al snel kon ik er een tweede aan toevoegen. Het was een openbaring. Op een dag bereikte ik een euforisch moment waarbij ik overtuigd raakte dat ik kon vliegen. Ik voelde me zo high dat ik gemakkelijk Brussel had kunnen bereiken. Ik wist dat dat een valkkuil was. Als je niet op tijd stopt, kun je je de volgende dag niet meer bewegen.

Terug naar de puppycursus. Het was de eerste keer dat de buitentemperatuur acceptabel was. De vorige lessen stonden we in de kou, weggeblazen door een noord-oostenwind terwijl de puppy's op hun dekentjes zaten te rillen.
'We gaan in de schaduw staan', zei de juf, 'te veel zon is niet goed voor honden.' 'Blanche is een uitzondering', zei ik, 'zij kan niet genoeg krijgen van elk zonnestraaltje.' Blanche illustreerde dat door gelijk ondersteboven met uitgerekt lichaam, oogjes dicht, in het zonnetje te gaan braden. Ze is nu eenmaal van origine Mexicaans.
Mevrouw Rottweiler valt bij nader inzien reuze mee. Ze blaft wel maar bijt niet.
En ze is heel lief met de honden. Ze spreekt ze aan met:'Knapperd' en 'Hoogbegaafd meisje'.
Daarna hebben we nog gezellig bij de molen met vriend Henk een kopje koffie gedronken. 's Avonds pikte Blanche een laatste zonnestraal en viel op het tapijt in slaap.