Tijdens de BBQ van gisteren ontmoette ik een paar mensen die mij inspireerden tot het schrijven van de eerste pagina van mijn literaire thriller Moord op Steigereiland.
Korte samenvatting: De Marokkaanse krantenbezorger rijdt om 5 uur 'sochtends steiger B op. Het is mistig. Een waterig zonnetje probeert door de nevel heen te breken en doet de spinnenwebben oplichten als pareltjes. Dan ziet hij de man op een bankje zitten. Hij herkent hem, het is de zwaarlijvige nachtclubhouder. Wat doet hij op dit uur buiten? Zou hij buitengesloten zijn? Pas als de krantenjongen dichterbij komt, ziet hij de opengesperde ogen van de dikzak en het mes dat in zijn buik steekt.
Hoe verder? vroeg ik Hans. Die kwam gelijk op de proppen met commissaris Dijkstra die het zaakje gaat onderzoeken. Mo, de krantenjongen wiens hobby het is oude moordzaken te ontrafelen weet één ding: degene die het lijk vindt wordt meestal de hoofdverdachte. Dijkstra: 'Het spijt me jongen. Laat die kranten maar zitten. Jij gaat mee naar het bureau.'
Hoe loopt dit af?
 |
| Het buurjongetje danste wat houterig op de muziek. Het meisje, 3 jaar, bewoog haar heupen en billen als een geboren Braziliaanse. Een natuurtalent. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten