Vitamine D

Ik heb zo'n fijne huisarts. Een no-nonsense type dat van aanpakken weet. De laatste tijd had ik weer last van een verlammende vermoeidheid, lusteloosheid en sombere gedachten. Uit bloedonderzoek blijkt dat ik een vitamine D gebrek heb. Eindelijk wat duidelijkheid waardoor ik tot actie kan overgaan. Ze raadde me een vitamine D supplement aan.

Blanche na een flinke wandeling

Ik had wel gemerkt dat een stukje zalm me goed doet. Soms eet ik zo gezond dat het eigenlijk ongezond is. Te weinig vet waardoor de vitamine D niet wordt opgenomen.
Wat zou het heerlijk zijn om energiek wakker te worden. Alles is me nu te veel. Blanche had op mijn tapijt geplast. Dat maakt me zo moedeloos.
Als ik haar uitlaat loopt ze heel hysterisch door de buurt alsof ze op de hielen gezeten wordt door haar grootste vijand. Ik weet niet wat dat is. Ze houdt haar behoefte op en wacht tot ze veilig thuis is.
Van alle honden kies ik degene met de grootste gedragproblemen. Ligt aan het baasje, zegt mijn omgeving. Ja, geef moeder maar weer de schuld. Hans, die teveel Cesar kijkt, beweert: Jij bent geen goede roedelleider.

Elvis zong er een liedje over

De beste roedelleiders laten nooit een hond uit. Of: loop jij maar eens een mijl in mijn moccasins dan zal je wel anders piepen (oud Indiaans gezegde).

Leader of the Pack van de Shangri-las