Jan Peeck

Ik was laatst op Steigereiland de inhoud van twee dozen aan het bekijken. Vond ik brieven, die ik begin jaren 80 gestuurd heb van Amerika naar mijn ouders. Je kunt wel merken dat ik toen al een ongelofelijke behoefte had aan een blog. Uit het optimistische toontje dat ik aansla kan de mens, die tussen de regels kan lezen, opmaken dat het allemaal geschreven is met de moed der wanhoop. Tenminste, met de kennis van nu.

Achteraf denk ik: ik liep mijn hele leven tegen verkeerde stellen aan. Eerst mijn ouders, toen dat jeugdherbergstel en in de VS mijn schoonzus en zwager. Wat hadden ze gemeen: wat je ook deed, geen van allen was ooit tevreden te stellen. En je natuurlijk te pas en te onpas wijzen op je fouten. Dat soort.
Ik deed de deksel weer op de doos en zei tegen Hans: 'De doos van Pandorra. Ik kieper de hele inhoud in de vuilniscontainer.' Hans natuurlijk, Nee, niet weggooien. Ja, wel weggooien. Het is je reinste zelfkastijding, het lezen over een deel van mijn leven waar ik niets meer mee te maken wil hebben. Brieven waarin ik mijn ouders met 'U' aanspreek, nota bene!!!

Ik las nog wel in de gauwigheid dat het stadje Peekskill vernoemd is naar de Nederlander Jan Peeck. Was ik helemaal vergeten. Afgelopen zaterdag stond er een interview in De Volkskrant met de Amerikaanse schrijver T.C. Boyle, geboren en getogen in Peekskill, New York. In 1948, dus die zal op school hebben gezeten bij de Zephjes. Zijn favoriete mensen zijn zijn oude vrienden uit Peekskill.

'Ik ben geboren in Peekskill, een stadje van momenteel ongeveer 23.000 inwoners.Het is vernoemd naar de Nederlander Jan Peeck, die de nederzetting vestigde in de zeventiende eeuw. Omdat het een kleine gemeenschap is, heb ik met een aantal leeftijdgenoten vanaf de kleuterschool tot en met het laatste jaar High School in dezelfde klas gezeten. Daar heb ik een groepje vrienden-voor-het-leven aan overgehouden. Zij zijn als broers voor me. Eén van hen, Rob Jordan, is ooit een half jaar bij me ingetrokken toen ik een door Frank Lloyd ontworpen huis betrok. Het dateerde uit 1909 en er moest nogal wat aan worden gerenoveerd. Rob heeft het huis op laten krikken, een fundering gestort, bescherming tegen aardbevingen aangebracht ... Het kan weer 100 jaar mee.'


The Peekskill-Corlandt Patch:

We do know that Jan took advantage of every opportunity for income that came his way. As an enterprising individual, he paid the 20 guilders required to be approved as a “Small Burgher,” or citizen allowed to conduct a business in New Amsterdam. Jan Peeck benefitted from his knowledge of Dutch and English languages. He received official permission to act as a translator in New Amsterdam. His rate for merchants was 1.5% of each transaction accomplished with his help.