Leren samenwerken

Ja, ik moet het weer van me afschrijven. Daarna gaat het wel weer.

Minister Schippers riep gynaecologen en verloskundigen tot de orde. Die vliegen elkaar in de haren over de aanpak van de kindersterfte. Dat is toch te absurd voor woorden. Er sterven pasgeboren baby's en die lui gaan bekvechten wiens schuld het is. Volwassen mensen. Shame on you!

 Mensen zijn sociaal geboren, las ik eens, geboren om samen te werken. Zo overleven we. Neem nu de strijd tegen mishandelen en doden van dieren. Ik werd lid van de Dierenbescherming. Ik kreeg een telefoontje van de Sophia Vereniging. Of ik lid wilde worden. Ik ben al lid. Nee, zeiden ze, de Dierenbescherming is een andere club.
Waarom werken al die verenigingen en stichtingen voor het welzijn van dieren niet samen?
Waarom slaan alle hulpverenigingen voor vluchtelingen de handen niet in elkaar? In plaats van allemaal je eigen clubje te beginnen ter meerdere glorie van jezelf.

 En, dat zeggende, dat geldt ook voor Nederlanders en zogenaamde nieuwe Nederlanders. Waarom je eigen politieke clubje opstarten omdat je vindt dat Nederland onder de Turkse wet moet vallen? Waarom elke autochtone Nederlander met wantrouwen bekijken omdat hij een traditioneel kinderfeest viert? Verdeel en heers en dan klagen dat je racistisch bejegent wordt. Samenwerken in Nederland, niet in Turkije waar ze liever een tiran aanbidden. Niet in Suriname waar men de voorkeur geeft aan een moordenaar als president. 

An Dodeman: "Houd daarmee op!

 Een vriend van mij ging scheiden en ik vroeg waarom.
'Verwijten en beschuldigingen', zei hij. Meer was er van het huwelijk niet over. De samenwerking was voorbij. Tijd om op te stappen.
Daar doet me dat gezeur van al die overgevoelige mensen, die voortdurend op hun pik getrapt zijn, aan denken. Verwijten en beschuldigingen, wegwezen.
Of zoals An Dodeman zou zeggen: ' Houd daarmee op!'"

Het is te leren

Nieuws van het thuisfront. Ik kwam de buurvrouw tegen met haar hondje Pip. Een chihuahua/vlinderhondje mix. Voor het eerst dat Blanche en Pip elkaar vriendelijk begroetten. Pip is op cursus geweest en reageert op handgebaren van zijn vrouwtje. Kom, zit, lig. De schat zit ook altijd op haar scootmobiel. De buurvrouw leende me het boek van Martin Gaus: Leren samenwerken. Ook op mensen van toepassing. Ik heb al een paar hoofdstukken doorgenomen en geconcludeerd dat ik alles fout doe. Irritant gedrag bijvoorbeeld, zoals keffen moet je niet afstraffen. Je moet de chihuahua commando's leren. Dus als Blanche keft, zeg je: zit, en dan beloon je haar met een snoepje. Positief blijven. We gaan het proberen want ik krijg een hekel aan mezelf als ik de hele tijd loop te schreeuwen: 'Blanche, kop dicht!' Dat zeg je toch ook niet tegen je kind. 'Ik plak je achter het behang', dat mag wel zolang je het maar op rustige toon zegt.

Zo modderen we voort. Het vakantiegeld is gearriveerd en ik heb het gelijk uitgegeven aan een blitse pedaalemmer.

De kers op de taart in mijn huisje