In deze moderne tijd van overvloed aan communicatiemiddelen is het de kunst er uit te pikken waar je wat aan hebt. Het getwitter is gekmakend. En dat serieuze nieuwsprogramma's tweets van bijvoorbeeld politici citeren vind ik van een journalistieke armoede.
Daar slalommen we dus omheen en pikken de krenten uit de pap van podcasts en internetprogramma's. Zo ontdekte ik Murder with Friends waarin een groepje jonge mensen, journalisten, comedians, acteurs, beroemde moordzaken analyseren. Regelmatig wordt ook de rol van de media besproken want sinds de O.J. Simpson zaak worden rechtszaken vaak rechtstreeks op televisie uitgezonden. Democratisch, kun je zeggen, maar ook voyeuristisch en een ziekelijke zucht naar sensatie. Het is niet voor niets dat misdaadverhalen op YouTube onder amusement vallen.
Gisteren kwam ik terecht bij de podcast WTF waarin Marc Maron (een comedian die op dit moment te bewonderen is in GLOW, als manager van vrouwelijke worstelaars in de jaren 80) een uur lang met een interessante gast praat. Intelligente en geestige gesprekken met bijvoorbeeld comedian Dana Carvey. Hij spreekt onder andere over zijn jeugd en zijn ouders. Van veel bekende mensen die je bewondert, heb je geen idee hoe ze zijn opgegroeid. Sommigen, zoals Al Franken ( comedian en nu senator, een schat van een man) had een schat van een vader. Dana daarentegen moest het doen met een 'bully'. De man was leraar op een middelbare school en deed niets liever dan kinderen vernederen. Gewoon een sadist.
Dana: 'Soms twijfel ik aan mezelf. Dan denk ik, overdrijf ik, was het echt zo erg. Dan bel ik mijn broers en zusters die bevestigen: Ja, het was een enorme lul die de pik op je had.' Hij noemde zijn vader ook geen Dad maar bij zijn voornaam Bud. Toen Trump gekozen werd als president van Amerika, zeiden de kinderen Carvey: 'Mijn god, ze hebben Bud president gemaakt.'
Zo'n type vader is ook niet te beroerd je leeg te zuigen als je eenmaal naam hebt gemaakt en geld verdient. Dana: 'In mijn jeugd heeft die man mij emotioneel leeggezogen. En nadat ik succes had met Wayne's World heeft hij me financieel leeggezogen.'
De kunst is als je wordt grootgebracht door een parasiet er zelf geeneen te worden.
Comedian Paul F. Tompkins heeft verschillende internetprogramma's. Waaronder Speakeasy. Locatie: een bar. Drankje: favoriete cocktail van de gast. Geestige interviews met allerhande acteurs en comedians. Heel prettig. Hij was vroeger een verloederde zuipschuit maar heeft zichzelf uit de modder getrokken. Zijn handelsmerk: stijlvolle kleding. Als kind droeg hij al een vlinderdasje.
Hij doet ook vaak mee aan spelprogramma's waarin de kandidaten, een acteur en een musicus, een titel van een fictieve film als opdracht krijgen. De acteur geeft de korte nonsens inhoud weer, de muzikant verzint ter plekke de theme song. Wie het meest overtuigt wint.
En ... veel is te vinden op YouTube. Wat worden we toch verwend.
Daar slalommen we dus omheen en pikken de krenten uit de pap van podcasts en internetprogramma's. Zo ontdekte ik Murder with Friends waarin een groepje jonge mensen, journalisten, comedians, acteurs, beroemde moordzaken analyseren. Regelmatig wordt ook de rol van de media besproken want sinds de O.J. Simpson zaak worden rechtszaken vaak rechtstreeks op televisie uitgezonden. Democratisch, kun je zeggen, maar ook voyeuristisch en een ziekelijke zucht naar sensatie. Het is niet voor niets dat misdaadverhalen op YouTube onder amusement vallen.
 |
| Marc Maron in GLOW |
Gisteren kwam ik terecht bij de podcast WTF waarin Marc Maron (een comedian die op dit moment te bewonderen is in GLOW, als manager van vrouwelijke worstelaars in de jaren 80) een uur lang met een interessante gast praat. Intelligente en geestige gesprekken met bijvoorbeeld comedian Dana Carvey. Hij spreekt onder andere over zijn jeugd en zijn ouders. Van veel bekende mensen die je bewondert, heb je geen idee hoe ze zijn opgegroeid. Sommigen, zoals Al Franken ( comedian en nu senator, een schat van een man) had een schat van een vader. Dana daarentegen moest het doen met een 'bully'. De man was leraar op een middelbare school en deed niets liever dan kinderen vernederen. Gewoon een sadist.
 |
| Dana Carvey blijft eruit zien als een jongetje |
Dana: 'Soms twijfel ik aan mezelf. Dan denk ik, overdrijf ik, was het echt zo erg. Dan bel ik mijn broers en zusters die bevestigen: Ja, het was een enorme lul die de pik op je had.' Hij noemde zijn vader ook geen Dad maar bij zijn voornaam Bud. Toen Trump gekozen werd als president van Amerika, zeiden de kinderen Carvey: 'Mijn god, ze hebben Bud president gemaakt.'
Zo'n type vader is ook niet te beroerd je leeg te zuigen als je eenmaal naam hebt gemaakt en geld verdient. Dana: 'In mijn jeugd heeft die man mij emotioneel leeggezogen. En nadat ik succes had met Wayne's World heeft hij me financieel leeggezogen.'
De kunst is als je wordt grootgebracht door een parasiet er zelf geeneen te worden.
 |
| Paul F. houdt van spelletjes |
Comedian Paul F. Tompkins heeft verschillende internetprogramma's. Waaronder Speakeasy. Locatie: een bar. Drankje: favoriete cocktail van de gast. Geestige interviews met allerhande acteurs en comedians. Heel prettig. Hij was vroeger een verloederde zuipschuit maar heeft zichzelf uit de modder getrokken. Zijn handelsmerk: stijlvolle kleding. Als kind droeg hij al een vlinderdasje.
Hij doet ook vaak mee aan spelprogramma's waarin de kandidaten, een acteur en een musicus, een titel van een fictieve film als opdracht krijgen. De acteur geeft de korte nonsens inhoud weer, de muzikant verzint ter plekke de theme song. Wie het meest overtuigt wint.
En ... veel is te vinden op YouTube. Wat worden we toch verwend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten