 |
| Rek- en strekoefeningen |
Bob ging de afgelopen twee maanden wel naar buiten maar kwam meestal snel terug. Teleurgesteld en nat. Hij werd net als wij wanhopig van de regen die soms loodrecht naar beneden kwam. Alsof het einde der tijden naderde. Volgens weerman Erwin Krol krijgen we een kort nazomertje dat gisteren begon. Bob ging eerst in de deuropening zitten, genietend van de warme zonnestralen, daarna wandelde hij met zijn coole loopje weg. Om zijn ding te doen. Meestal laat hij zich regelmatig zien, komt dan luid miauwend zichzelf aankondigen, eet een hapje en verdwijnt weer. Maar gisteren had ik hem de hele middag niet gezien. ´Die komt wel terug´, zei mijn huisgenoot. Ik was er natuurlijk niet gerust op en maakte een rondje door de buurt. Na 5 minuten lopen kwam ik bij de dijk met uitzicht op het water, de witte brug en Durgerdam. Er zaten wel 20 zwanen op de zandbank. ´Wat wonen we toch prachtig´, dacht ik voor de zoveelste keer. Bob was in geen velden of wegen te bekennen. De zwaluwen hielden hun speeluurtje, ze vliegen met grote snelheid kwetterend langs de arken, soms buitelend over elkaar heen. Echte levensgenieters en dan in het najaar naar Madeira.
Om een uur of half zes ´s avonds hing ik over de balustrade van het terras en riep Bob zijn naam. Toen zag ik hem zitten, aan het eind van de steiger bij de poort. Met zijn rug naar me toe. Hij gaf geen sjoege. Ik liep naar buiten tot ik vlak bij hem was. Hij draaide zich om, riep verheugd Miauw en huppelde met me mee naar huis.
Daarna is hij de hele nacht buiten gebleven, naar de sterren kijken, vliegjes vangen en converseren met zijn eendenvrienden. Vanochtend hoorde ik zijn pootjes trippelen op de trap, hij klom bij me op bed en viel in slaap. Ook een levensgenieter, onze Bob.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten