woensdag 16 april 2014

Discipline

Volgens madame Rottweiler mag je honden niet vermenselijken. Het ligt er maar aan wat je daar onder verstaat. Dieren kennen ook verdriet en frustraties. En geluk en liefde. Als ik Blanche uitlaat stromen de 10-jarige meisjes toe. Ze willen haar allemaal aaien en optillen. Het beestje is zo schattig gemaakt dat ze onweerstaanbaar is. Volgens madame Rottweiler moet je die kinderen terecht wijzen en doorlopen. Sorry hoor, dat vind ik onnatuurlijk. De meisjes mogen even met haar tutten. Ook kleine jongetjes vinden haar geweldig. Ze zijn allemaal van Turkse en Marokkaanse afkomst en hebben hoogstwaarschijnlijk geleerd dat je honden niet aan mag raken. Dankzij Blanche vervagen die grenzen en overlappen de culturen elkaar. Dat is heel grappig om te zien. 'Ik krijg over drie jaar ook een hond', zei een 11-jarige jongen met een vet Marokkaans accent, 'een labrador.' 'Die zijn heel lief, Blanche is eigenlijk te klein voor kinderen, ze is te kwetsbaar', zei ik. 'Hoeveel kost dat hondje?', vroeg een ander jongetje.
Dan roept hun moeder of vader die op een afstandje staan te kijken. Doei, ik moet naar huis. 'Dank u wel, mevrouw', zeggen de ouders. Graag gedaan.

Ik wil op schootje bij het vrouwtje

Geen opmerkingen:

Een reactie posten