Onze wonderbaarlijke Bob

Ja, Blanche, je kunt nog veel leren van Bob

Steigereiland bestaat uit 4 steigers waaraan waterwoningen liggen. Steiger A, B, C en D. Naast steiger A bevinden zich ook waterwoningen die uitkijken op het IJmeer, zij omzomen Steigereiland. De steigers zijn verbonden door stalen bruggetjes. Om de 30 centimeter zit er een schroef in de brug die door Blanche met haar neus aangeraakt moet worden. Een beetje de dwangmatige manier van doen van onze geliefde detective Monk.

Vanmiddag liet ik de hond uit, liep via het grasveld langs het IJmeer. De oever loopt steil naar beneden, naar het water, en bestaat uit rotssteentjes en -plantjes. Midden in het water bevindt zich een zandplaat waar de meerkoeten zich 's avonds verzamelen. Nu zaten er meeuwen. Hun geschreeuw klonk als de akelige lach van Eucalypta. Ik moedigde Blanche aan door te lopen in plaats van bij elk steentje of vreemde drol te treuzelen.

Blanche huppelt als een konijn door het lange gras

Beneden in het water lag een stapel rietstengels. Er liep een kat die bij het riet stopte en met zijn achterwerk boven het water zijn behoefte deed. Het zal toch niet waar zijn? Het was onze Bob. Al jaren maak ik mij zorgen dat hij gebruik maakt van een plantenbak van de bewoners. Er liep een stel langs dat natuurlijk vertederd naar Blanche keek. 'Wat een klein hondje.' Toen zagen ze Bob. 'Is dat uw kat.? Die is netjes opgevoed.' Het is volgens mij onmogelijk om een kat zoiets aan te leren, probeer het maar eens. Onze Bob is een bijzondere kat. Een lot uit de loterij, noem ik hem altijd. Blanche was blij haar goede vriend te zien en gedrieën liepen we via de bruggetjes terug naar huis. Bob bleef wel op gepaste afstand want hij wordt gek van Blanche's ADHD-enthousiasme.