maandag 21 april 2014

Ondankbare hond

Dankbare hond
Mijn grootste makke is altijd geweest, niet om hulp vragen als ik die nodig heb. Zoals vroeger in het ouderlijk huis. Inplaats van heel hard te roepen:'Attentie, attentie, ik heb aandacht nodig.', trok ik mij verongelijkt terug met de gedachte: als zij niet zien dat ik het niet alleen kan, dan hoeft het voor mij niet.' Mensen kunnen nu eenmaal niet je gedachten lezen.

Ik las net een interview met een wielrenner die depressief was geworden nadat hij een te duur huis had gekocht. Uiteindelijk dacht hij aan niets anders. Het huis, het huis, het huis.
Woon ik eindelijk in een mooi, groot huis, ben ik alleen maar bezig met achterstallig onderhoud. Je gaat niet dood van een vieze leefomgeving maar het zit in mijn hoofd. De 36 ramen waar je niet doorheen kunt kijken. De bedden die verschoond moeten worden. De kledingkast, een puinhoop. Het terras waar onhandige kunststoftegels zijn gelegd die allemaal verschoven zijn, waarop mos groeit. Enzovoorts. Ik kan niet genieten.

Ik had een hondje aangeschaft om meer in beweging te komen. Ik lag veel te vaak doodmoe op de bank. Nu loop ik om het uur, of om de 2 uur, een rondje en kom helemaal niet meer aan het huis toe. Blanche en ik storten 's avonds in slaap, dat dan wel weer. Ondertussen moeten er wel boodschappen gedaan worden, gekookt gewassen. en dat maalt maar door mijn hoofd.
Van de mevrouw van de puppycursus kregen we een berg huiswerk mee. Drie opdrachten die 5 x geoefend moeten worden, 5 x per dag= 45 oefeningen. Ik heb de fut niet.

Ik heb een vakantiehuisje gehuurd in november, in Portugal. Dat is de enige manier dat ik HS de keuken uit krijg. Hij zit daar al sinds oktober 2013. Volkomen tevreden sinds de verwarming is bijgesteld, televisie aan met goudzoekers in Alaska, sigaretje erbij. 'Meer heb ik niet nodig ',zei hij laatst. Ik wel. Het eigenaardige is dat hij een totaal ander gedrag vertoont tijdens de vakantie. Dan staat hij voor dag en dauw op en schildert de zonsopgang. Op IJburg zit hij in het ritme van opa Schijf. Het is maar goed dat wij geen fietsenwinkel hebben.

Hier kijk ik naar uit: vakantie in Lagos


Ik heb hulp nodig. Huishoudelijke Hulp.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten