Les 1

Godzijdank weer terug op IJburg

De puppyklas bestond uit allerlei soorten en maten en rassen. Blanche was wel de kleinste. Andere leerlingen waren onder andere een zwarte mopshond, een witte herder, een wit hondje met een zwart oog, een bruin hush-puppy en nog allerlei grut. De docente is streng doch rechtvaardig, ook tegen mensen. Uit haar mail maakte ik al op dat er met haar niet te sollen valt. Ze stelt het niet op prijs als je te laat komt. Begrijpelijk want dat is heel irritant.
De honden moesten aan de lijn bij hun baasje op een dekentje liggen en kregen een lekkere kluif. Terwijl de madam vertelde wat je wel en niet moet doen om een hond zindelijk te maken. Wat dat betreft zijn katten en kinderen gemakkelijker. Ze schijnen rondom de 16 weken een terugval te krijgen en pissen dan je hele huis onder. Dat is bij Blanche ongeveer ... nu. Nog niets aan haar gemerkt, het meeste doet ze buiten. Eén meisje had een schattig puppy, een bolletje wol, dat ze de hele dag alleen thuis liet. De mond van de docente viel open. Dat kan niet, dat mag niet. Ja maar ik werk de hele dag, zei het meisje gepikeerd. Dan maar een uitlaatdienst inschakelen, zei madam, want zo krijg je een totaal gestoorde hond. Ze zeggen dat baasjes op hun honden lijken, de docente heeft zelf twee Rottweilers. Eéntje heeft het Syndroom van Down.

Je moet de hond niet vermenselijken, zei madam en keek mij veelbetekenend aan. Geen jurkjes aandoen, of schoenen, geen kettingen omhangen. Ze dacht zeker dat ik zo'n Paris Hiltontype was dat haar hondje altijd draagt. Ik vertelde dat ik haar uit het asiel had gehaald en dat Blanche allang een hele stoere hond is. Die best wel een diamanten collier verdient.
Wel veel geleerd. Bijten is absoluut verboden. In het strafhoekje. In Blanche's geval, in een doos en een minuutje negeren. Dan opnieuw proberen enzovoorts.

De cursus werd gegeven in het Westerpark, een buurt waar ik zelden kom. Wat een krankzinnige drukte is het daar. Auto's, fietsers, hardlopers, bussen, trams, honden. Verschrikkelijk. Totale chaos, het leek Jakarta wel, of Caïro. Blanche en ik waren allebei blij toen we weer langs het IJmeer wandelden en de futen zagen duiken. Rust..