Bij wijze van intellectuele uitdaging, heb ik me jaren geleden voorgenomen Moby Dick te lezen. Het is net zoiets als Napels zien voordat je sterft. Bovendien doet het je hersens kraken. Ik dwing mezelf elk woord te lezen in plaats van een paar zinnen overslaan. Bij twijfel zoek ik woorden op. Allemaal om de geest fit te houden. Het heeft ook iets van een marathon, een overwinning op jezelf. Gisteren ben ik begonnen. De inleiding van 20 pagina's was zo slaapverwekkend dat ik die, na 2 pagina's, gelaten heb voor wat het was. Boring. Melville's moeder was Nederlandse en streng calvinistisch bovendien.
In hoofdstukl I van Moby Dick legt de schrijver zijn fascinatie voor de zee uit. In hoofdstuk II beschrijft hij de wandeling naar een herberg in de haven waar hij gaat overnachten voordat het schip vertrekt. En in hoofdstuk III wordt het schilderij, dat in de herberg hangt, uit en te na beschreven. Wat stelt het voor? Wat denk je dat het voorstelt? Wat vinden de andere zeelui dat het voorstelt?
En dan eindelijk in hoofdstuk IV begint het verhaal te lopen, als de hoofdpersoon het bed moet delen met de harponier. Een getatoueerde koppensneller. Die, serieus, mensenhoofden verkoopt. in de haven.
Kijk, dan wordt het interessant.
Ik vind walvissen doden nu net zo gruwelijk als stierengevechten
In hoofdstukl I van Moby Dick legt de schrijver zijn fascinatie voor de zee uit. In hoofdstuk II beschrijft hij de wandeling naar een herberg in de haven waar hij gaat overnachten voordat het schip vertrekt. En in hoofdstuk III wordt het schilderij, dat in de herberg hangt, uit en te na beschreven. Wat stelt het voor? Wat denk je dat het voorstelt? Wat vinden de andere zeelui dat het voorstelt?
En dan eindelijk in hoofdstuk IV begint het verhaal te lopen, als de hoofdpersoon het bed moet delen met de harponier. Een getatoueerde koppensneller. Die, serieus, mensenhoofden verkoopt. in de haven.
Kijk, dan wordt het interessant.
Ik vind walvissen doden nu net zo gruwelijk als stierengevechten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten