zaterdag 16 juli 2016

The Great Gatsby en The Bavarian Prick


 Ik ben The Great Gatsby aan het herlezen. Na het zien van de documentaire over de nep Clark Rockefeller realiseerde ik me, dat een aantal aspecten van het meesterlijk geschreven boek mij waren ontgaan. Paralellen met een waargebeurd verhaal.

Gerhardsreiter's bijnaam is nu The Bavarian Prick
 

Clark Rockefeller is een pseudoniem van de Duitse Christian Karl Gerhardsreiter. Hij werd geboren in Beieren, in een mooi dorpje aan een prachtig meer. Zijn buurkinderen beschrijven hun jeugd als veilig en idyllisch. Christian was bezeten van  alles wat Amerikaans was. Als hij op een dag, hij is 17 jaar, staat te liften wordt hij opgepikt door een Amerikaans echtpaar. Hij nodigt ze uit bij hem thuis en het stel geeft hem het adres in Amerika. Mocht je een keer in de buurt zijn. Twee weken later staat hij voor de deur. Hij noemt zichzelf 'exchange student' maar ligt de hele dag op de bank televisie te kijken. Een programma heeft zijn bijzondere interesse: de sitcom Gilligan's island. Een van de personages is een miljonair. Christian neemt zijn manier van spreken, houding en gebaartjes over en noemt zichzelf, Christian Chichester.
 
 
De miljonair Thurston Howell III had een typische manier van praten, dat voor hoity toity moest doorgaan



Hij verhuist naar San Marino, een rijke gemeente van L.A en vindt daar onderdak in een tuinhuisje van een oude weduwe, een aan lager wal geraakte Hollywoodster, een alcoholiste. Zijn methode om in de rijkere kringen binnen te dringen is door voor te wenden diepgelovig te zijn en de locale kerk te bezoeken.  Hij geeft zich uit voor  Britse adel en dat gaat erin als koek bij de rijke dames. Zijn eigenaardigheden worden afgedaan als 'typisch Europees'. Er is geen enkele reden hem te wantrouwen, hij zit vol amusante verhalen en wordt onderdeel van de gemeenschap.
 
Het vermoorde stel was bij leven fanatieke Startrek fans. Een passie die de moordenaar zich gelijk eigen maakte.

Wanneer de zoon van de weduwe weer bij zijn moeder komt wonen met zijn kersverse vrouw, ziet Christian zijn plannen, de erfenis, in duigen vallen. Op een dag zijn de zoon en zijn vrouw spoorloos verdwenen. Volgens Christian zijn ze op geheime missie naar New York. Wanneer de oude dame sterft, is haar geld op. Christian vertrekt in de truck van de zoon. Hij zou later weer opduiken in een rijke gemeente in Connecticut onder het pseudoniem Christopher Crowe, de broer van filmmaker Cameron.
Ondertussen laten de nieuwe bewoners van het huis van de weduwe een zwembad bouwen in de tuin. De bouwvakkers stuiten op een verteerd, in stukken gezaagd lichaam. Het is de verdwenen zoon. Zijn vrouw wordt nooit gevonden. De politie in San Marino heeft een link gelegd met de verdwenen truck en de bewoner van het tuinhuisje. De grond wordt te heet onder Christian's voeten en hij vertrekt naar New York. Hij wordt Clark Rockefeller.

Een vriend van hem uit die tijd, journalist en schrijver Walter Kirn, vertelt over hun eerste ontmoeting. Kirn woonde in Montana met zijn vrouw, die president van de dierenbescherming was. Er wordt een hond ter adoptie aangeboden. Het arme dier was overreden door een auto en bewoog zich nu met een wielconstructie, bevestigd aan zijn achterlijf. Clark Rockefeller neemt contact op en laat weten dat hij de hond graag wil adopteren. Helaas heeft hij geen rijbewijs en zijn privéjet is net in gebruik door zijn vrouw die in China zit. Kirn besluit de hond per auto af te leveren. Niet geheel zonder eigenbelang. Zo'n Rockefeller zou wel eens een mooie donatie aan hun stichting kunnen doen. En de man klinkt excentriek dat er voor schrijver Krin vast wel een mooi verhaal in zit. Bovendien, wie zegt er nee tegen een Rockefeller.
Na een gruwelijke tocht met de incontinente hond, levert Kirn het dier af in New York. Rockefeller geeft hem een envelope met inhoud. Beleefdheidshalve opent Kirn de envelope pas als hij thuis is. Hij bevat een cheque van 500 dollar van de rekening van Clark's vrouw. Er gaan geen alarmbellen rinkelen, Kirn doet het af als excentriek.
 
Sandra Boss getuigt tegen haar ex-man. 'Je kunt op een bepaald gebied heel slim zijn, op een ander heel dom.'

Pas na 10 jaar vriendschap valt de zogenaamde Rockefeller door de mand en moet hij alsnog terecht staan voor de moord.
Kirn begrijpt achteraf niet dat hij nooit argwaan heeft gehad. Er waren genoeg aanwijzingen. De leugens waren zo extreem- jammer dat je er gisteren niet was. Britney Spears kwam op bezoek- dat ze geloofwaardig werden. Rockefeller wees bijvoorbeeld naar Rockefeller Centre en beweerde dat hij de sleutel van al de gebouwen in bezit had. 'We moeten daar echt eens een kijkje nemen. Vandaag heb ik echter geen tijd.' Als ze uit eten gingen had Rockefeller helaas zijn portemonnee thuis laten liggen. Joh, betaal jij even.

Kirn heeft een boek geschreven over de zogenaamde Rockefeller. En bij elke leugen denk je: dat gelooft toch geen hond. En toch trapten de meeste mensen uit de hoge kringen er in. Hij trouwde zelfs met een vrouw die in Harvard heeft gestudeerd, een IQ heeft van 160 en een baan met een salaris van twee miljoen per jaar.
 
Schrijver en journalist Walter Kirn

Kirn schrijft: Alles wat hij beweerde had hij gepikt uit boeken of films of van mensen die hij ontmoette. Hij moordde niet alleen, hij vrat hun ziel op.

Het is een ongelofelijk verhaal van goedgelovigheid en verblind zijn door connecties in hoge kringen. Wie kun je ooit nog geloven als je zo bedonderd bent? Een vriendschap waarbij de ander voortdurend in zijn vuistje lacht om je domheid. Terwijl je dacht dat je een intelligent persoon was met mensenkennis.
Alles wat die Gerhardsreiter vertelde was een leugen. Ook toen hij gearresteerd was bleef hij volhouden dat hij geboren was in New York, als een Rockefeller. Wat voor mij een belangrijke aanwijzing zou zijn, is het feit dat de man geen naaste familie had. Zijn ouders waren omgekomen bij een auto-ongeluk en zijn zus, beweerde hij, zat in een inrichting. Altijd verdacht, iemand met sterke verhalen, die toevallig geen familie heeft die de feiten kan bevestigen.

Het enge aan de man is dat hij een lege huls is die andere mensen alleen ziet als minderwaardige pionnen in zijn spel. Zijn arrestatie zag hij dan ook als een kleine onderbreking van het luxe leven dat hem toekomt. Gelukkig trapte de jury er niet in en veroordeelde de man tot levenslang.

Op Netflix is een documentaire te zien over de zaak Rockefeller, die door die naam veel aandacht trok. Terwijl hij op geen enkele wijze verwant is aan deze familie.
Op YouTube kun je veel filmmateriaal over deze parasiet vinden en de belevenissen van Walter Kirn die op geestige wijze vertelt over de bizarre leugens die hij jarenlang geslikt heeft. Hij schreef er een verhaal over in The New Yorker. En uitgebreider in een boek: Blood will out. Dat nauwelijks onderdoet voor Scott Fitzgerald werk.

The New Yorker

Geen opmerkingen:

Een reactie posten