Ouwe Wijven Schrijven

Een Facebook vriendin van mij is speciaal voor ons of mijn soort vrouwen een Pagina begonnen: Ouwe Wijven Schrijven. Het inspireerde me tot de volgende overpeinzing:

Ik wachtte in de rij bij de HEMA. Voor mij stond G.L. Van Lennep te klungelen met de pinmachine. Het lukte hem niet de juiste code in te toetsen. Opgewekt ging hij over op cash: 3 euro.
Even later stapte ik in de tram en zag Nico of Jan Haasbroek aan komen rennen. Veel te zwaar, gekleed in een aftandse regenjas en aan zijn voeten sportschoenen maat 48.
Van Lennep had nog een jongensachtig figuur.

Haasbroek jong

Haasbroek oud

In de jaren 70 beleefden deze heren hun triomfen in de journalistiek, als ik het goed heb. Had Van Lennep ook niet een bar? Ik herken altijd iedereen en weet zelfs hun naam. Het lange- termijn -geheugen werkt nog opperbest.

Maar goed, het zette me aan het denken over het aftakelingsproces. Vorig jaar, meen ik, zag ik een portret van een ouder wordende Adèle Bloemendaal. Geweldige, ijzersterke, unieke vrouw die nu wat verward overkwam. Later zei Sonja Barend nota bene, dat ze Adèle nooit zo hadden mogen tonen. Als oude vrouw die de weg kwijt is.
Tegelijkertijd vinden sommige mensen dat Sonja niet meer op tv mag, omdat ze haar liever herinneren als mooie, jonge meid.



Adèle jong

Adèle oud

Ik sta ook niet te springen bij het ouder worden, het verval, de aftakeling en tenslotte de dood. Laat het maar zien, vind ik, het hoort erbij. En iedereen krijgt er vroeger of later mee te maken.
Mies Bouwman was laatst op televisie. 86 jaar en nog steeds dezelfde opgewekte persoonlijkheid. Ze doet waar ze zin in heeft. Of ze nu bejubeld wordt of een drol door de brievenbus krijgt, zij heeft, wat programma's maken betreft, altijd haar eigen keuzes gemaakt.
Ze is nu erg vergeetachtig en moet regelmatig geholpen worden met namen. Hoe heet ze ook alweer, Astrid Joosten, o nee, Adelheid Roosen. 86 jaar herinneringen in je hoofd, dat valt niet mee.

 

Termen als ' een voltooid leven' en ' de regie houden over je leven' zijn van toepassing als je een afschuwelijke, terminale ziekte hebt.
Ouder worden is geen ziekte. Ook al heb je de nodige kwalen.

Als er niet zo krampachtig gedaan wordt over De Aftakeling en het meer als een natuurlijk proces wordt gezien, horen oude mensen er net zo goed bij als baby's met een snottebel. Ik denk dat ouderen meer gebaat zijn bij een mentaliteitsverandering in de maatschappij dan met de pil van Drion.