zaterdag 6 februari 2010

Tramtaal


HK belde me bij De gele onderzeeër. Ik had hem een tijd niet gesproken dus we spraken af in onze stamkroeg om bij te praten over de bekende akkefietjes. HK heeft sinds een jaar een nieuwe benedenbuurvrouw, een politie-agente die tot diep in de nacht housemuziek draait. Hij heeft al eerdere malen vriendelijk verzocht na tienen het geluid te dempen. En in ieder geval de bassen uit te zetten. Daar begreep ze niets van. Eergisteren was het weer zover. Een kolereherrie om 23.00 uur. Zo´n wetsdienaar moet toch weten wat mag en niet mag. HK klopt aan, het wijf (21 jaar) doet open in uniform. - Wat mot je?- - Nogmaals, mag de muziek zachter, ik dreun van mijn bank af- - Ach man, ga toch in een bejaardenhuis wonen-, was de reactie van onze beste kameraad.
In onze jeugd woonde er een politieman met 4 kinderen in de straat, de grootste asocialen die de buurt terroriseerden. Zelfs van het meisje waren we bang, zeg ik altijd. - De politie, dat zijn de ergste- merkte mijn moeder toen op. Zij kon het weten want ze had de oorlog meegemaakt.
Later namen we de tram naar huis. HK had een vriend helpen verhuizen. De man had korte tijd ergens een winkeltje gehad en toch al een enorme bende verzameld. - Wat is dat toch voor aandoening, die verzameldrift?- vroeg ik aan HK. - Het is het Syndroom van Eekhoorn- zei hij.
Tegenwoordig kondigt een mannenstem de tramhaltes aan. - Die vent zegt Stéigereiland- zei ik tegen HK,- het is Steigeréiland- HK begreep gelijk wat ik bedoelde.- Weet je wat die zegt bij het Leidseplein? Leidseplein, Entertainment Area. Dat begrijpt toch geen toerist, dadelijk zegt hij bij de rosse buurt, Red Light District, you can fuck here-
Het moet toch niet gekker worden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten