Duikende meerkoetjes

Meerkoeten zijn uitstekende duikers en kunnen op het water lopen

Als het brood op is, strooit HS havermout. Het nadeel daarvan is dat het niet blijft drijven maar naar de bodem dwarrelt. Het meerkoetgrut heeft altijd honger en maakt dat schreeuwend kenbaar. De familie ligt brutaal voor het keukenraam en roept net zo lang tot ze gevoederd worden. Met de havermout hebben de ouders geen probleem. Ze maken een hupje omhoog en duiken dan naar beneden. Even later schieten ze als een raketje omhoog, kopje naar boven, pootjes strak naar beneden, met een vlokje in hun snavel. Alles wat de vader en moeder aan eten te pakken krijgen gaat naar het grut. Je hebt ook wel van dat soort opofferende ouders onder de mensen. O,o,o, als de kleine maar niets tekort komt. Het is een komisch gezicht, zo´n raketmeerkoet. Ze duiken als de beste, iets wat de eenden hen niet nadoen. Die wachten sukkelig tot er een stukje brood hun kant op komt.

Die kleine meerkoetjes zijn al net zo agressief als hun ouders. Wanneer een eend te dicht in de buurt komt, richten ze zich trappelend op en lopen op het water richting eend. Die maakt zich snel uit de voeten.
De zwaluwen zijn erg actief met vliegles. Het is een gekwetter zo tegen de avond. Als Bob over de steiger slentert zit één zwaluwouder op het randje van ons dak, terwijl de ander vlak boven Bob´s hoofd scheert.

Ik vind Steigereiland niet mooi ontworpen, het lijkt een beetje op een drijvend woonwagenpark. Maar het observeren van de vogels, de prachtige spiegeling in het water en de fantastische luchten  maken het wonen hier de moeite waard.

Nieuw land in zicht aan het eind van de boulevard

Zo´n boot willen wij ook