Succesvol naar werk

Bob gedraagt zich als een oude heer

Ik had eigenlijk het hondje aangeschaft omdat ik van de Spanje/Portugal plannen voorlopig niets zie komen. Heel jammer want ik zag mezelf al aan het strand wonen. Het strand, de zee, de steltlopertjes, het is allemaal zo rustgevend. De Krim, Poetin, Syrië.raken in het zuiden ver op de achtergrond. Zodra ik in Amsterdam ben, ga ik piekeren en me zorgen maken om alles en nog wat. Ik ben wel van plan om in ieder geval in november naar de Algarve te gaan. Met de hele menagerie. Eerst maar proberen van de Hollandse zomer te genieten. Gisteren hebben Blanche en ik de hele ochtend op het terras gezeten. Chihuahua's houden van zon.

Geen obstakel is te hoog voor die kleine

Blanche heeft de tweede hindernis al genomen en ze is hier pas een week. De eerste was de hoge drempel van het terras naar de woonkamer. Dat ging eerst gepaard met paniekerig gejammer. Nu springt ze er als een volleerd dressuurpaard overheen. Vanmiddag is ze over het hek geklommen waarmee ik de trap had gebarricadeerd. Ze was op de bovenste trede terecht gekomen en gelukkig niet helemaal naar beneden gedonderd. Het klonk alsof ze al haar vier pootjes had gebroken. Ze kwam met de schrik vrij en neemt zo langzamerhand het hele huis over.

De schaduw van Blanche

Blanche is zo klein dat ik geen passend halsbandje voor haar kon vinden. Ik was naar de dierenwinkel op de Albert Cuyp gegaan. In die buurt wonen vast veel vrouwen met schoothondjes. Amsterdammers hebben een term voor die juffershondjes maar die zal ik maar niet noemen. De winkel had een uitgebreid assortiment tuigjes en riempjes. 'ik wil de allerkleinste voor een chihuahuapuppy', zei ik tegen de eigenaar. Hij vond er een. Thuisgekomen bleek het tuigje nog 10 maten te groot voor Blanche. Ik had al een eenvoudig riempje met halsbandje. In dat soort situaties komt HS om de hoek kijken. Hij is niet alleen technisch en creatief. Hij heeft ook het talent van zijn grootvader geërfd: kleermaker. De oude zat ouderwets op tafel in de zogenaamde kleermakerszit. HS kan heel netjes zomen maken, ellebogen stukken naaien. Beter dan ik. Dus ging hij aan de slag met het halsbandje tot het om Blanche's nek paste. Terwijl Blanche stiekem van Bob's bordje at, schoof ik het bandje om, tilde haar op en nam haar mee de donkere avond in. Nu gaan wij dat eens volgens de regels doen. Net zo lang buiten wandelen tot de behoefte gedaan is. Ik begaf me op het mijnendrollenveld en liet Blanche maar eerst de route bepalen. Af en toe krabde ze aan het bandje maar de opwinding van buiten zijn overheerste. Auto's met lichten en grommende motors, fietsers die voorbij flitsten. Wandelaars waar Blanche enthousiast op af wilde rennen. En het grasveldje vol zwerfvuil. Een half uur heeft ze alles besnuffeld zonder ook maar een plasje te doen. De buurman reed nog langs, opende zijn autoraampje en zei: 'Is dat Blanche.' Ja, baronesse Blanche van Steigereiland.

Op de terugweg kwamen we twee kerels tegen die in een hoekje stonden te roken. Blanche wilde kennis maken maar ik tilde haar op, nam haar mee naar huis en zette haar in de keuken. 'Niet pissen', zei ik en legde voor alle zekerheid een krant op de grond. Waarop ze onmiddellijk een plasje deed. Zucht.
Ach, je moet investeren in het begin. Later levert dat allerlei voordelen op. Blanche wordt namelijk een hulphond. Kleine klusjes: krant halen, deuren openen en koffie zetten. Gisteren heeft ze me al geholpen met het terras zaadklaar maken. Ik heb zo'n 100 geraniumstekjes geplant. Als je dan toch achter de geraniums moet zitten, maak ik een haag. Ironisch want ik kreeg van UWV een oproep voor de cursus: Succesvol naar werk. Ondertussen probeer ik succesvol mijn lijstje afwerken:: Things to do today.